347. Stotram- 2

Verse 347

ஒளியாகி ஒளி நிறைந்த வெளியுமாகி

ஒன்றாகி ரெண்டாகி உறுதியாகி

வளியாகித் தீயாகி வானுமாகி

மவுனரச யோகாமென்னும் ஞானமாகித்

தெளிவாகி தெளிவினுள்ளே ஒளியுமாகிச்

சித்தாதி ரிஷிகள் சித்தர் மனமுமாகி

நெளிவாகி சுழிவாகித் தெளிவினுள்ளே

நேத்திரத்துக் கடங்காத பூரணமே என்னே

Translation:

Becoming effulgence, as the space filled with effulgence

Becoming one, two and firmness

Becoming air, fire and sky

Becoming the mauna rasa yoga-the jnana

Becoming clarity, the light of clarity

Becoming siddhas, rishi, the hearts of siddhas

Becoming the curve, whorl, within the clarity

The fully complete (poornam) that cannot be contained by the eye.

Commentary:

Agatthiyar explained before that initially there was darkness.  From darkness emerged light and from light emerged space.  Thus sakthi, the manifestation is the light and the light that fills space.  She is the singularity when she remains one with Siva, without distinction.  She is also two when she remains as Siva and Sakthi, paraparam and paraparai.  She is the five elements, the wisdom, the clarity or consciousness and the light of consciousness.  She is the supreme souls, their minds, the cakra, the poorna who cannot be contained within the eye.

முன்பு அகத்தியர் வெளிப்பாடு எவ்வாறு ஏற்பட்டது என்று கூறினார்.  முதலில் இருள் இருந்தது. அதிலிருந்து ஒளி பிறந்தது. ஒளியிலிருந்து வெளி பிறந்தது.  அதனால்தான் சக்தியே ஒளியும் ஒளி நிறைந்த வெளியுமாவாள்  என்கிறார் அகத்தியர். அவள் சிவனுடன் சேர்ந்த நிலையில் ஒன்றாகவும் சிவன் சக்தி அல்லது பராபரம் பராபரை என்னும்போது இரண்டாகவும் இருக்கிறாள்.  எல்லாப்பொருள்களும் ஒருமை நிலையிலிருந்து இருமை அல்லது தான் அது என்ற நிலையை அடைந்தவைதான்.  இவ்வாறு சக்தியே காரணமும் காரியமுமாக இருக்கிறாள்.  அவளே ஐம்பூதங்களாகவும் அவையனைத்தும் ஒன்றான நிலையாகவும் இருக்கிறாள்.  அவளே பரவுணர்வு என்னும் தெளிவாக, அந்த ஞானத்தால் பிறந்த அறிவு என்ற ஒளியாகவும் இருக்கிறாள்.  அவளே உயராத்மாக்களான சித்தர்களாகவும் ரிஷிகளாகவும் அவர்களது மனமாகவும் இருக்கிறாள்.  அவளே குண்டலினி சுழியாவார்.  அவளே பரவுணர்வு, பரவுணர்வின் ஒளி.  அவளே கண்ணுக்குள் அடங்காத பூரணம்.