316. Aarooda samadhi

Verse 316

ஒன்றான ஆரூட சமாதி கேளு

உண்மையுள்ள புலத்தியனே யருமையாக

கண்டதொரு காக்ஷிஎல்லாமனத் தீபமென்று

கால்பிடித்து நடுவேறி முடிமேலாக

விண்டதொரு பஞ்சரிவை யறிவால் நீக்கி

வேதாந்த தருமவெளி ஒளித்தன்னோடே

நின்றாடிக் கொண்டு சிவஜோதியாகி

நின்றதினால் ஆரூட சமாதியாச்சே

Translation:

Listen about the singular aarooda Samadhi

The truthful Pulathiya!  As the most special

As all the scenes observed as the lamp of the mind

Holding on to the leg/air, climbing in the middle up to top/head

Removing the knowledge through the five through awareness

Along with Vedanta dharma space effulgence

Remaining there dancing, becoming Siva jyothi

Remaining so is aarooda Samadhi.

Commentary:

Agatthiyar explains aarooda Samadhi as remaining as Siva jyothi, the flame of awareness.  This occurs when everything perceived through the five- senses, elements, their subtle qualities, principles or tattva are considered as the flame of consciousness Agatthiyar says remaining in that state dancing as siva jyothi is aarooda Samadhi. 

When we look at the verse carefully it becomes clear that aarooda Samadhi is remaining with awareness as the mode of perception, the yogin remaining in a pure awareness state.  However, we also realize that this is not the ultimate state as the yogin has not “become” that state.  This is the supreme goal.  Thus, Samadhi gives a taste of the ultimate.

ஆரூட சமாதியை இப்பாடலில் விளக்குகிறார் அகத்தியர்.  காணும் காட்சிகள் அனைத்தும் மனத்தினால் ஏற்படுகின்றன என்று உணர்ந்து, ஐந்தான கருவிகள், கரணங்கள், பூதங்கள், தன்மாத்திரங்கள், தத்துவங்கள் என்பவற்றினால் அறிவு பெறுவது என்பதை விலக்கி தூய அறிவினால் அனைத்தையும் அறிவது, மற்றும் அந்த அறிவினுடன் சிவ சோதி அல்லது பரவுணர்வுடன் இருப்பதே ஆரூட சமாதி என்கிறார் அகத்தியர். 

இப்பாடலைக் கூர்ந்து நோக்கினால் ஆரூட சமாதி என்பது தூய அறிவு நிலையில் இருப்பது என்பது புரிகிறது.  இதனால் சமாதி என்பது உச்ச நிலையல்ல, அது உச்ச நிலையின் ஒரு துளி என்பது புரிகிறது.  ஆரூட சமாதியை அடையும் யோகி “அதுவாகவே” மாறுவதே உச்ச நிலை.  சமாதி, இந்த உச்ச நிலை எவ்வாறு இருக்கும் என்பதைக் காட்டுகிறது.