Verse 406
ஆச்சப்பா சோமகிரி உச்சி மூலம்
ஆள் பெருகுஞ் சூரியகிரி மூலமாச்சு
மூச்சப்பா உபய கிரி நடுவிலேதான்
மோக்ஷ மென்ற காரணியைநான் என்ன சொல்வேன்
பேச்சப்பா பேசாத காக்ஷிதன்னை
பிரணவத்தின் கிருபையினால் சொல்லக் கேளு
நீச்சப்பா நிலையறிந்து காணப்போகா
நிசமான நிலையதுதான் உந்தி காணே
Translation:
Son, the
somagiri is the top terminus
That which
makes a man expand (from a seed state) is the suryagiri mula
The breath,
ubhayagiri is in the middle
The causality,
the moksha, how can I describe it?
The vision,
that which is speechless
Listen to me
describe it due to the grace of pranava,
Knowing the
state and seeing it, it will not go
The truthful
state is at the navel.
Commentary:
Agatthiyar
explains somagiri and surya giri in this verse.
Somagiri or the peak of the moon is the top terminus. It is the ajna cakra. The surya giri is the muladhara. Man expands into a form from this point. This is the adhara mulam or origin which is
the link between the gross and subtle body.
The breath moves in between these two peaks. The ubhaya giri is
manipurakam. Ubhayam means help. The breath travels between muladhara and
ajna, bringing along with it the prana, the manas and consciousness. Hence, it is the ubhayagiri. This travel
results in the state of liberation which is beyond verbal description. Agatthiyar says that with the grace of
pranava he can describe it.
The word
pranavam is interesting. If we split it
as prana+vam then it may mean stabilization of prana in the body with the help
of the vakaram or breath, the air component.
The
panchakshara mantra namasivaya is assigned to different cakras as follows:
na-muladhara, ma-svadhistana, si-manipuraka, va- anahata and ya-vishuddhi. Thus the manipuraka cakra corresponds to the
letter si which also represents the mahakaarana sareera the original state of
the soul. This may be the reason for
Agatthiyar saying that the original state is at the navel.
சோமகிரி, சூரிய கிரி ஆகியவற்றை இப்பாடலில் விளக்குகிறார் அகத்தியர். சோமகிரி அல்லது சந்திரகிரி என்பது மேல் மூலம்
அல்லது ஆக்ஞா சக்கரம், சூரிய கிரி என்பது
அடி மூலம் என்கிறார் அவர்.
மூலாதாரத்திலிருந்துதான் ஓர் ஆத்மாவின் உடல் உருவாகிறது. மூலாதாரம், ஸ்தூல மற்றும் சூட்சும உடல்களுக்கு
இடையே ஒரு மையப்புள்ளியாக விளங்குகிறது.
இந்த இரு சிகரங்களுக்கும் இடையே மூச்சு உலாவுகிறது. மணிபூரக சக்கரம் இவற்றின் இடையே உள்ள உபயகிரி
எனப்படுகிறது. உபயம் என்றால்
உதவுவது. இந்த மூச்சின் ஓட்டத்தினால்
மோட்சம் கிட்டுகிறது. இவ்வாறு மூச்சின் உபயத்தினால் சம்சாரத்திலிருந்து விடுதலை
கிடைக்கிறது. இந்த மோட்ச நிலையை
வார்த்தைகளால் விவரிக்க முடியாது, பிரணவத்தின் அருளால் இதை விளக்க முனைகிறேன்
என்கிறார் அகத்தியர்.
பிரணவம் என்ற சொல்லைப் பார்த்தோமானால் பிராணனை வம் என்னும் மூச்சு
அல்லது காற்றுத் தத்துவத்தால் உடலில் நிலைபெறச் செய்வது என்று குறிப்பதைப் போலத்
தோன்றுகிறது.
பஞ்சாட்சர மந்திரம் உடலிலுள்ள சக்கரங்களுடன் கீழ்க்கண்டவாறு
தொடர்புடையது: ந-மூலாதாரம், ம-சுவாதிஷ்டானம்,
சி-மணிபூரகம், வ- அனாகதம் மற்றும் ய- விசுத்தி சக்கரங்கள். இவற்றில் சிகாரம் என்பது தேஜோமயமான மகா காரண
சரீரத்தைக் குறிக்கிறது. இந்த சரீரமே
ஆத்மாவின் உண்மையான நிலை. இது மணிபூரக சக்கரத்துடன்
தொடர்புடையது. ஆத்மாவின் நிசமான நிலை
உந்தி என்று அகத்தியர் கூறுவது இந்த கருத்தில்தான் என்று தோன்றுகிறது.
No comments:
Post a Comment