110. The jnana remains in siva jnana yogam

Verse 110

தானென்ற முப்பாழில் மும்மலமும் நீக்கித்

தற்பரத்துக் கப்பால் மயிர்ப்பாலமீதில்

வானென்ற நெருப்பாறுக்கு அப்பாற்சென்று

மகத்தான பரவெளியில் மனதொடுங்கி

கோனென்ற வெளியொளியில் தானே தானாய்

குவிந்திருந்த சிவயோக ஞானந்தானாய்

ஊனென்ற வாதியந்தந் தானே தானாய்

 உகந்திருப்பார் சிவஞான முணர்ந்தோர்காணே

Translation:

Removing the three innate impurities in the three voids (paazh)

Over the hair bridge above the state of self

Going beyond the river of fire, the sky

With the mind abiding in the supreme space

In the king, the efflugence of the space, as self

The siva yoga jnana that is focused

As the state of self at the terminus of the body, the vaadhi

Are those who remain desiring it, those who realized sivajnana.

Commentary:

The three innate impurities are egoity (aanava), doership (karma) and delusion (maya).  Paazh or void is like a region or zone that separates each of these three impurities.  Tirumular explains these three voids in tantiram 8 section 27.  Realizing the gross body, subtle body, jnanendriya, karmendriya, anthakarana and prakriti as different from the self helps the soul to cross the maya paazh or the void of maya.  Realizing that the seven vidya tattva of kala, kaala, niyathi, raga etc as the causes for limitations helps the soul cross the bodha paazh.  Realizing the nature of cause and effect or karya and karana leads to crossing the upasantha paazh.  When a soul crosses these three voids, it remains in a pure state of knowledge.  Agatthiyar calls this state as the state of sivajnana yoga or association with siva jnana, a state free of any limitations. Hair bridge and river of fire are symbolism to indicate the path of consciousness that reaches the supreme state.  The jnani remains as the effulgence of the space, at the point where the body and limitations terminate. 

மும்மலங்கள் என்பவை ஆணவம் கன்மம் மாயை என்ற மூன்றுமாகும். இந்த மூன்றையும் கடப்பதை மூன்று பாழ்களைக் கடப்பது என்கிறார் அகத்தியர்.  இந்த மூன்று பாழ்கள் மாயப்பாழ், போதப்பாழ் உபசாந்தப் பாழ் என்பவை.  தூல உடல், சூட்சும உடல், கர்மேந்திரியம் ஞானேந்திரியம், அந்தக்கரணம், பிரகிருதி ஆகியவற்றைத் தன்னைவிட்டு வேறாக உணருவது மாயப் பாழைக் கடப்பதாகும்.  ஏழு வித்தியா தத்துவங்களைக் கடப்பது போதப்பாழைக் கடப்பது.  ஒரு பிறவிக்குக் காரணமாக இருப்பவை இந்த தத்துவங்கள்.  காரணங்களையும் காரியத்தையும் உணர்ந்து கடப்பது உபசாந்தப்பாழைக் கடப்பதாகும்.  திருமூலர் தனது திருமந்திரம் தந்திரம் எட்டில் இந்த முப்பாழைப் பற்றி விளக்கியுள்ளார்.  இந்த முப்பாழையும் கடக்கும் ஜீவன் மீண்டும் பிறப்பதில்லை. ஏனெனில் பிறவியை ஏற்படுத்தும் காரணங்கள் அனைத்தும் அதைவிட்டு விலகிவிடுகின்றன.  அது சிவ ஞான யோக நிலையில், சிவ ஞானத்துடன் கூடிய நிலையில் இருக்கிறது. 

மயிர்ப்பாலம், நெருப்பாறு என்பவை உயருணர்வு கடக்கும் நிலைகளை உணர்த்தும் குறிப்புகள்.  இந்த நிலையை அடைந்த ஞானி தூய வெளியின் ஒளியாய் இருக்கிறார், உடலின் அந்தம் அல்லது முடிவு நிலையில் இருக்கிறார் என்கிறார் அகத்தியர். 

109. The jnani remains as jeeva pranamaya

Verse 109

கேளப்பா அயன்மாலின் திரையறுத்து

கிருபையுள்ள ருத்திரன் தன் திரையை நீக்கி

ஆளப்பா மயேசுரன்தன் திரையைத் தள்ளி

அதன் மேலே சதாசிவன்தான் திரையைக் கட்டு

சூளப்பா ஐம்புலனைச் சுட்டுத் தள்ளிச்

சுக சீவப் பிராணமயத் தோடிருந்து

காலப்பா செவி விழியுங் கடந்தப்பாலே

கருணையுடன் தானிருப்பார் ஞானிதானே

Translation:

Listen son, cutting the screen of Brahma and Vishnu

Removing the screen of merciful Rudra

Push the screen of Maheswara and rule

Tie up the screen of Sadasiva that is above it

Burning away the five senses, take pledge

Remaining with the blissful, embodiment of jiva prana,

Beyond the eye and the ear

They will remain mercifully as prana, the jnani.

Commentary:

We saw in the previous verse that jnana is a state attained by a yogin as a consequence of charya kriya and yoga.  These three steps help the yogin to cross several principles represented by thr deities, Brahma, Vishnu, Rudra etc.  In this verse Agatthiyar equates these limiting principles to screens.  He tells Pulatthiyar to cut away one screen at a time and reach the state above Sadasiva.  The limitations caused by the senses are also removed and the soul remains as Jivapranamaya.  Such souls are the jnani or saints who remain beyond sensual distractions of ears and eyes. He remains in a state where he gathers knowledge without the interference of the senses.

சரியை, கிரியை, யோகம் என்ற மூன்று நிலைகளையும் கடக்கும்போது ஏற்படுவது ஞான நிலை என்று முன்னம் பார்த்தோம்.  இந்த மூன்று படிகளும் ஒரு யோகியை பிரம்மா, விஷ்ணு, ருத்திரன் ஆகியவர்களால் குறிக்கப்படும் தத்துவங்களைக் கடக்க உதவுகின்றன.  இந்த தளைகளை அகத்தியர் திரைகள் என்கிறார்.  இந்த திரைகளை ஒவ்வொன்றாக அறுத்தெறிந்து சதாசிவனையையும் கடந்து ஒரு யோகி முன்னேற வேண்டும்.  ஐம்புலன்களின் தாக்கத்தைக் கடந்து ஜீவ பிராணமயமான நிலையை அடையவேண்டும்.  அந்த நிலையில் அந்த ஞானி கண் காது என்ற புலன்களைக் கடந்து இருக்கிறார், அதாவது புலன்களின் உதவியில்லாமலேயே அனைத்தையும் அறியும் திறம் பெற்று இருக்கிறார்.

108. Jnana state

Verse 108

தானென்ற சரியை முதல் ஞானஞ்சொன்னேன்

சமரசமாய்க் கண்டறிந்து தன்னைப் பாரு

ஊனென்ற உடலுயிர்க் கண்டாயானால்

உண்மையென்ன சரியை முதல் ஞானந் தோன்றுங்

கோனென்ற குருவருளால் மைந்தா நீயுங்

குறிப்பறிந்து ஞான நிலை கூர்ந்துப் பார்க்க

வானேற சரியை முதல் ஞான மட்டும்

மார்க்கமுட நன்றாகச் சூக்ஷங்கேளே

Translation:

From charya to jnana, I revealed,

See the self knowing it as samarasa

If you see the soul and the body

From charya to jnana will occur as truth

By the grace of guru, son,

To look with focus the state of jnana carefully

To climb the sky from charya up to jnana

Listen about the subtlety, in the proper way.

Commentary:

Among the four steps, charya, kriya, yoga and jnana the first three occur due to the yogin’s effort.  Jnana, on the other hand, occurs as a consequence of the first three steps.  Jnana is a state.  Samadhi that is attained during yoga gives a glimpse of this jnana state.  Hence, it was mentioned before that Samadhi is not a permanent state.  There is the distinction of the knower and known.  In the jnana state the yogin becomes that state.  He experiences being that state, being the five doers, Siva, Sakthi, the seven worlds etc.  This occurs due to guru’s grace.  However this state is also not a permanent state as the yogin has not crossed the restrictions of the body.  He experiences being in the all pervasive state while still remaining in the body.  The soul and body mentioned here refers to akara and ukara. Akara the letter which stands for Siva represents the soul and ukara the letter that stands for Sakthi represents the body.  

சரியை, கிரியை, யோகம் ஞானம் என்னும் நான்கு படி வழிமுறையில் முதல் மூன்று ஒரு யோகியின் முயற்சியால் செய்யப்படுபவை.  ஞானம் என்பது அவ்வாறல்ல. அது முதல் மூன்று படிகளின் விளைவாக ஏற்படுவது.  யோகத்தில் உள்ள சமாதி நிலை இந்த ஞான நிலையின் ஒரு துளியைத்தான் காட்டுகிறது.  சமாதியில் அனுபவிப்பவர் அனுபவிக்கப்படும் நிலை என்ற வித்தியாசங்கள் உள்ளன.  ஞான நிலையில் அந்த யோகி எவ்வாறு தான் அந்த நிலையாகவே இருப்பது என்பதை உணருகிறார்.  இங்கு மேற்கூறிய இருமை நிலை இல்லை.   ஆனால் இங்கும் அந்த யோகி உடலின் கட்டுத்தளையைக் கடக்கவில்லை.  உடலில் இருந்துகொண்டே அந்த உடலற்ற நிலையை அன்பவிக்கிறார். இப்பாடலில் குறிப்பிடப்படும் ஊனென்ற உடலுயிர் என்பது அகார உகாரத்தைக் குறிக்கும். அகாரம் சிவனையும் உயிரையும் குறிக்கும். உகாரம் சக்தியையும் உடலையும் குறிக்கும்.  

இந்த நிலை குருவின் அருளால் ஏற்படுவது.  இதை எவ்வாறு அடைவது என்று இன்னும் விளக்கமாக அடுத்த பாடலில் அகத்தியர் கூறுகிறார்.

107. A jnani will remain as aham brahmasmi

Verse 107

ஆமப்பா வாதியந்தப்பொருள் தானென்றும்

அடங்கிநின்ற பஞ்ச கர்த்தாள் அது தானென்றும்

தாமப்பா சத்தி சிவம் தான் தானென்றும்

தண்மையுள்ள பஞ்ச கர்த்தாள் தான் தானென்று

ஓமப்பா ஏழுவகை உலகமெல்லாம்

உறுதி கொண்டு தானாகத் தான்தானென்று

சோமப்பா நான்தானே அவன் தானென்றுஞ்

சோதி மயமாயிருப்பார் ஞானி தானே

Translation:

Yes, son, the discussing one, as that entity

The abiding five performers as that/self

The self as Sakthi and Siva

As the merciful five doers as self

The seven worlds

Being self, with fortitude

The “I am Him”

The jnani (wise one) is one who remains as jyothi (effulgence).

Commentary:

Agatthiyar says that the jnani or the one who has reached the step of jnana will remain as the supreme entity, the five doers or performers namely Sadasiva, Maheswara, Rudra, Vishnu and Brahma and the seven worlds- bhu, bhuvar, suvar, maha, tapa, jana and satyam.  He will remain with the consciousness “I am Him”- Aham Brahmasmi.  He will remain as the effulgence or flame.

ஞான நிலையை அடைந்தவர் தானே சக்தி சிவமாக, பஞ்ச கர்த்தாள் எனப்படும் சதாசிவன், மகேஸ்வரன், ருத்திரன், விஷ்ணு, பிரம்மாவாக, ஏழு உலகங்களாக- பூ புவர், சுவர், மகர், தப, ஜன மற்றும் சத்தியம் இருப்பார்.  அவர் “நானே அவன்” அல்லது அகம் பிரம்மாஸ்மி என்ற நிலையில் சோதிமயமாக இருப்பார் என்கிறார் அகத்தியர். 

106. The states that soul remains in, in the jnana step

Verse 106 

சோதி என்ற ஐந்தெழுத்துந் தான்தானாகித்

துலங்குகின்ற சதானந்தம் தான்தானாகி

ஆதியென்ற மூன்றெழுத்தும் தான்தானாகி

அடங்கியொன்றாய்  நின்ற பொருள் தான் தானாகி

சாதியென்ற சமரசமும் தான் தானாகிச்

சதரகோடி மந்திரமுந் தான் தானாகி

வேதிஎன்ற கெவுனமுதல் அஷ்டசித்தும்

செப்பாத மவுனமதும் தான்தானாமே

Translation:

The self becoming the effulgence, the five letters

The self becoming the sadanandham

The self becoming the three letters

The self becoming the entity that abides into oneness

The self becoming the equivalent of the distinctions

The self becoming the countless mantra

The alchemy of gevunam and the eight siddhis

The self becoming the unspeaking silence.

Commentary:

Agatthiyar describes the state that the yogi attains when he reaches the jnana step. The soul or the limited self slowly loses its limited state and becomes various unlimited principles.  Agatthiyar says that the soul becomes the effulgence, the five letters namasivaya, the eternal bliss, the three letters of a, u and ma, and all the principles abiding within the singular state

Samarasa is becoming the same essence, sama+rasa,  without any distinctions.  The self also becomes countless mantra, alchemy and the eight siddhis of anima, mahima, lagima etc and the supreme silence.

ஞான நிலையை அடைந்த யோகி அனுபவிக்கும் ஒருமை நிலையை அகத்தியர் இப்பாடலில் விளக்குகிறார்.  தான் என்னும் ஆத்மா மெதுவாக தனது அளவுக்குட்பட்டமையை விலக்கி அனைத்துமாகி நிற்கும் நிலையை அடைகிறது.  அது சோதியாக, ஐந்தெழுத்தான நமசிவாயவாக, மூன்று எழுத்தான அ,உ ம வாக, இவையனைத்தும் அடங்கியிருக்கும் நிலையாக, ஜீவன் ஈஸ்வரன் என்ற சாதிகள் மறைந்து சமரசநிலையாக, அனைத்து மந்திரங்களாக, கெவுனமான ரசவித்தையாக, அணிமா, லகிமா முதலிய எட்டு சித்திகளாக பேசாத மவுனமாக நிற்கிறது.

105. The poorna is paripurna.

Verse 105

காணப்பா மேல்வெளியைக் கண்டு கூடி

கருணையுடன் அவ்வெளியைக் கண்டு கூடி

பூணப்பா நிராதாரச் சித்தமாகிப்

பூரணமாய் நின்ற பரி பூரணமேயாகி

தோணப்பா சிவன் அயன்மால் பூசைசெய்து

துடங்கி நின்ற தீவினைகள் ஒன்றுமற்று

பேணப்பா ருசியற்று ஆசையற்று

பேரண்ட சோதியுட சோதிதானே

Translation:

See the space on the top and merge with it

Seeing that space with mercy and merging with it

Adorn it with the chittam becoming unsupported (niradhara)

Becoming the fully complete that remained as the complete (soul)

Worshipping Siva, Brahma and Vishnu

Clearing all the evil karma completely

Nurture it, without taste or desire

It is the flame of the the effulgence of the supreme space.

Commentary:

In the previous verse Agatthiyar described the step of jnana or realization as merging with the flame of kundalini with the knowledge that it is nothing but the soul.  In this verse he is expanding it further by stating that the chittham or consciousness is in the unsupported state, that is, it is beyond the ajna.  The soul attains the state of the Divine, the paripurna or fully complete.  This happens by eradicating all the “vinai” or fruits of karma.  Agathiyar says that one should pray to Siva, Brahma and Vishnu for the same.  These deities are principles that represent the muladhara, svadishtana and manipuraka that cause a specific birth.  Besides cutting away the cause for this birth, the yogin has to let go of desires and interests also as these lead to new samskara and thus karma that would cause further births.  He adds further that the “atma jyothi” or the flame of the soul is none other than the “param jyothi” or the supreme flame of the Divine who is also represented by the supreme space.

முந்தைய பாடலில் அகத்தியர் ஞானம் என்றால் குண்டலினி அக்னியை ஆவி என்று உணர்ந்து அதனுடன் ஆக்னையில் கூட வேண்டும் என்று கூறினார்.  இப்பாடலில் அதை மேலும் விளக்குகிறார்.  நிராதார சித்தம் என்பது உயருணர்வு எவ்வித ஆதாரமும் இல்லாமல் இருப்பது.  இந்த நிலை ஆக்ஞையைக் கடந்த நிலை.  அண்டவெளி என்பது உடலுள் இருப்பது. பேரண்ட வெளி என்பது உடலைக் கடந்தது. 

பரிபூரணமே பூரணமாக இருப்பது என்று இங்கு அகத்தியர் கூறுகிறார். பூரணம் என்பது ஆன்மாவைக் குறிக்கும்.  இது மலம் கடந்த நிலை.  பரிபூரணம் என்பது இறைமையைக் குறிக்கும்.  இவ்வாறு ஆத்மாவே பரமாத்மா என்ற அத்வைத கொள்கையை இங்கே அகத்தியர் கூறுகிறார். இந்த ஆத்மா பரமாத்மாவாக தனது தீவினைகளைக் களைய வேண்டும்.  அதற்கு சிவன், பிரம்மா மற்றும் மாலைப் பூசிக்கவேண்டும் என்கிறார் அகத்தியர்.  இந்தத் தெய்வங்கள் மூலாதாரம், சுவாதிஷ்டானம் மற்றும் மணிபூரக சக்கரங்களின் அதிபதிகள், பிறப்பை ஏற்படுத்தும் தத்துவங்களைக் குறிப்பவை.  இது மட்டுமல்ல அந்த யோகி ருசியையும் ஆசையையும் அறுக்கவேண்டும் என்கிறார் அகத்தியர் ஏனெனில் அவை புதிய கர்மங்களைத் தோற்றுவித்து மீண்டும் பிறப்பை ஏற்படச்செய்யும். இவ்வாறு செய்தால் ஆத்ம ஜோதி, பரஞ்சோதியாகும் ஏனெனில் அது பேரண்ட சோதியின் சோதியே என்கிறார் அகத்தியர்.

101. yogam-summary

Verse 101

காணடா நீராடி சிவனை நீயுங்

கண்டுமன துருதியின லம்பரத்தில்

கோணடா பெருவாசற் சென்று புக்கிக்

குணமான சுழிமுனையில் பத்திக் கொண்டு

ஊணடா வாசியினால் ஆறாதாரம்

ஊடுருவ நிராதாரம் அண்டம் மேவி

பேணடா அந்தநிலை தன்னில் நின்று

பிலமான ரவிமதியைத் தன்னுட் காணே

Translation:

See son, the Siva, after bathing

Through mental fortitude in the arena

Going to the great threshold, entering it

Holding to the tip of the whorl

Place firmly through vaasi, the six adhara

Piercing them, going to the niradhara (unsupported), universe, going there

Cherish it, while remaining in that state

Seeing the sun and the moon within.

Commentary:

Agatthiyar summarises yogam as entering the great threshold, that in the muladhara through mental fortitude, planting the vaasi firmly piercing the six adhara, going to the niradhara or the space beyond the ajna, reaching the end of the space and experiencing the sun and the moon while remaining in that state.  This is Samadhi which is experiencing the sivam.  This is not a permanent state but it gives a taste of the ultimate.

The sun and the moon represent the kala or knowledge which will be explained in the next verse.

அகத்தியர் யோகத்தை சுருக்கமாக இப்பாடலில் கூறுகிறார்.  யோகம் என்பது பெருவாயில் எனப்படும் மூலாதாரத்தில் உள்ள வாயிலுள் மனவுறுதியினால் நுழைந்து அங்கு வாசியை அழுத்தமாக ஊணி ஆறு ஆதாரங்களையும் துளைத்து ஏறி நிராதாரம் எனப்படும் ஆக்ஞைக்கு மேலே உள்ள இடத்தை அடைந்து அங்கு அண்டம் எனப்படும் வெளியை அடைந்து அந்த நிலையில் நின்றபடி சூரியனையும் சந்திரனையும் தன்னுள் காண்பது என்கிறார் அகத்தியர். இந்த உச்ச நிலையே சமாதி எனப்படுகிறது.  இந்த சமாதி நிரந்தரமான நிலையல்ல.  ஆனால் அது ஒரு சிறு நேரம் இறைவனுடன் கூடுவது என்றால் என்ன என்று காட்டுகிறது.  சூரிய சந்திரர்கள் என்பது கலைகளைக் குறிக்கும்.  கலை என்பது அறிவைக் கொடுப்பது.  இந்த கலைகளை அகத்தியர் அடுத்த பாடலில் விளக்குகிறார்.   

104. Jnana

Verse 104

பாரப்பா யோகவழி நன்றாய்ச் சொன்னேன்

பதிவான ஞானவழி பகரக் கேளு

காரப்பா ஆதார மூலந் தன்னிற்

கனிவான அக்கினிதான் ஆவிதன்னை

சேரப்பா முக்கோணச் சுடரில் நின்று

திருவாசியான தொரு செங்கண் மேவி

சாரப்பா அந்தமனைச் சொந்தமென்று

சங்கையுடன் தானிருந்து தன்னைக் காணே

Translation:

See son, I talked about the path of yoga, elaborately

Now listen about the path of wisdom (jnana)

In the adhara mula (muladhara)

The merciful fire, the spirit,

Join it, by remaining in the flame of the triangle

By pervading the beautiful eye, the decorative circumference (thiruvaasi)

Associate with it considering the house to belong to you

Remaining with focus see the self.

Commentary:

Agatthiyar says that jnana or wisdom is associating with the fire of kundalini with the knowledge that it is the spirit.  He says that this is performed by remaining in the flame of triangle which refers to the ajna cakra.  Thiruvaasi is the decorative circumference within which is depicted the deity.  The Saiva siddhantha work, “unmai vilakkam” calls the omkara as the thiruvaasi.  Here Agatthiyar calls the third eye or the eye of discrimination as the thiruvaasi as it encompasses the flame, the Divine within it.  The house mentioned here is the ajna.

ஞானம் என்றால் என்ன என்று இப்பாடலில் அகத்தியர் கூறுகிறார். ஞானம் என்பது ஆதார மூலத்தில் உள்ள அக்னியை ஆத்மா என்று அறிந்து முக்கோணம் எனப்படும் ஆக்னையில் அதனுடன் கூடுவது.  ஆக்னையில் உள்ள அக்னிக்கு வாசி, செங்கண் என்கிறார்.  இங்கு கண் என்று கூறப்படுவது மூன்றாம் கண், வீடு எனப்படுவது ஆக்ஞை.

உண்மை விளக்கம் என்னும் சைவ சித்தாந்த நூலில் நடராஜரின் திருவாசி ஓம்காரம் என்று கூறப்படுகிறது. திருவாசியினுள் இறைவன் நடமாடுவது என்பது சொல்லும் பொருளும் சேர்ந்திருப்பதைக் காட்டுகிறது. இங்கு அகத்தியர் குண்டலினி அக்னிக்கு, ஆக்னையில் காணப்படும் ஆத்மாவுக்கு வாசி மூன்றாம் கண் என்கிறார்.           

103. Agatthiyar's authoritative definition of Yoga

Verse 103

கண்டுபார் பூரணமே என்று போற்றி

கருணைவளர் கலைநாலுங் காணாமற்றான்

தொண்டரெனப் பசியடக்கி விரதங் காத்துச்

சுழன்று நின்ற வாசிதனை அடக்கி மைந்தா

நின்றநிலை காணாமல் நதிகள் தேடி

தேடினதால் மலைக்களெல்லாஞ் சுற்றிப்பார்த்து

ஒன்றுமிடம் அறியாமல் யோகஞ் செய்து

உடலுயிரைக் காணாமல் அலைவார் பாரே

Translation:

Seek and see it as the fully complete

Without seeing the merciful four kalas

Calling themselves as servitors, controlling hunger and performing austerities

Controlling the breath (vaasi) that circulates

Without knowing the status, seeking rivers

As sought, roaming searching all the mountains

Without knowing their location, performing yoga

They will drift without seeing the soul in the body.

 Commentary:

This verse establishes unequivocally the definition of yoga.  Yoga is not what it is popular as these days.  Yoga is seeing the four missing kala from the suryakala when the suryakala and chandrakala are in harmony.  This is the purpose and end goal of yoga, nothing else.  Instead, people call themselves spiritual, perform countless austerities, visit mountains/ rivers and thus waste their lives away as none of these will take them to their target.  They will never attain self awareness.

இப்பாடலில் அகத்தியர் யோகம் என்றால் என்ன என்று கன்னத்தில் அறைவதைப் போலக் கூறுகிறார். யோகம் என்பது தொண்டர் என்று கூறிக்கொண்டு விரதங்கள் ஜபதபங்கள் செய்வது இல்லை, காடுகள் மலைகள் ஆகியவற்றைத் தேடி ஓடுவது இல்லை, ஆசனங்களில் தேர்ந்தவராவது இல்லை.  யோகம் என்பது சூரிய கலையையும் சந்திர கலையையும் சேர்ந்திசைய வைத்து அப்போது மேலே சுழலும் வாசியைக் காண்பது.  இதுவே யோகத்தின் இலக்கான ஆத்ம தரிசனத்தைத் தரும்.  மற்ற யாவும் நேர விரயம் பொருள் விரயமே என்று அகத்தியர் பொட்டேனக்கூறுகிறார். 

102. Chandrakala and suryakala

Verse 101

காணப்பா சந்திரகலை பதினாறாகும்

கருவான சூரிய கலை பனிரெண்டாகும்

பேணவே இருகதிரும் ஒன்றாய் நின்ற

பிலமான சூரியகலைப் பன்னிரண்டில்

தோணப்பா உடலுக்குள் நின்ற மிச்சஞ்

சொந்தமுடன் போனதெங்கே இருந்த தெங்கே

பூணப்பா இருந்த மிச்சம் நாலுந்தானும்

பொருந்திநின்ற பூரணமாய்க் கண்டு பாரே

Translation:

See son, the Chandra kala is sixteen

The essence Suryakala is twelve

When both the rays remain together

Out of the twelve of suryakala

That which remaine within the body

Where did it go and where did it remain

Consider son, the remaining four

As the fullycomplete, see it so.

Commentary:

Agatthiyar explains an important concept in pranayama here.  The breath that flow in throught the ida nadi is called the chandrakala.  Kala means measure.  Thus, it flows for sixteen measures.  The breath that flows through the pingala is surya kala.  It flows in for twelve measures.  When the Chandrakala and suryakala are in harmony out of the twelve measures of suryakala four measures circulate up in the skull, above the neck region and the eight through out the body.  Siddhas say that when the eight is joined to four then it is deathlessness.  Agatthiyar is talking about this four and eight here.  He says that no one knows where the four measures remains.  He tells Pulatthiyar that it is the fully complete, the Divine as it is the cause for divine experiences.  Joining the eight and four is yoga.

அகத்தியர் இப்பாடலில் பிராணாயாமத்தைப் பற்றிய ஒரு முக்கியமான செய்தியைக் கூறுகிறார்.  இட நாடி வழியே பாயும் சுவாசம் சந்திரகலை எனப்படுகிறது.  கலை என்றால் அளவு என்று ஒரு பொருள்.  சந்திரகலை பதினாறு அளவுகள் ஓடுகிறது.  பிங்கலை நாடியில் பாயும் சுவாசம் சூரிய கலை எனப்படுகிறது.  இந்த சூரியகலை பன்னிரண்டு காலஅளவுகள் ஓடுகிறது.  இந்த இருகலைகளும் ஒன்றாக ஒத்திசையும்போது சூரிய கலையின் பன்னிரண்டு அளவுகளில் நான்கு அளவுகள் கழுத்துக்குமேல் தலை பிரதேசத்தில் சுழல்கிறது.  மீதி எட்டு உடலில் சுழல்கிறது.  இந்த நான்கு அளவுகளை பூரணமாகக் காணவேண்டும் என்று புலத்தியருக்கு அகத்தியர் கூறுகிறார்.  சித்த மார்க்கத்தில் இந்த எட்டோடு நான்கைக் கூட்டுவதே யோகம் எனப்படுகிறது.  

100. True Yoga

Verse 100

தானென்ற கிரியை வழி சொன்னேன் மைந்தா

தன்மையுடன் யோகவழி சாற்றக் கேளு

கானென்ற இருகதிருஞ் சுழியிலேற்றி

குறியான நவகிரகந்த தன்னைக் கண்டு

வானென்ற அனுக்கிரகத்துள்ளே சென்று

மகத்தான சிதம்பரத்துக் கப்பால் நின்று

தேனென்ற கமலமலர்ப் பொய்கை தன்னில்

திருவான பொய்கையில் நீராடிக்காணே

Translation:

I told you about the path of kriya, Son.

Listen to the path of yoga.

Raising the two rays in the whorl

Seeing the nine planets, the sign

Going within the space, the blessing

Standing beyond the glorious chitambaram

In the honey like pond of lotus flowers

See it by bathing in the pond the sacred one.

Commentary:

Agatthiyar spoke about charya first as the worship ritual with the flower of vaasi at the Sivalaya or the energy centers, the cakra and the rivers, the nadi.  Next he talked about kriya which is experiencing the union of Sakti and Siva at the energy centers and nadi.  Now he begins his description of yoga, the third limb of the four part pathway for realization.  Yoga is rasing the two rays, that of the sun and the moon, in the ida and pingala nadi, experiencing the nine planets that signs for different principles, going to the space of consciousness or chith ambaram, reaching the manasa sarovar or the region near the sahasrara and experiencing it.

Please refer to Agatthiyar meijnana kaviyam verse 117 for details on how the planets relate to the various cakras in the human body and the principles they represent.  Hence, Agatthiyar calls them as signs in this verse.  The space of consciousness is chith ambaram.  The manasa sarovar is the lake of the mind or an expanded state of consciousness.  The lake we see in Himalayas is an external representation of this internal lake.  Agatthiyar calls it the pond with lotus flowers.

The yoga means joining.  True yoga is where the limited consciousness reaches or joins its expanded state. 

சரியை கிரியை யோகம் ஞானம் என்ற நான்கு படிகளைக் கொண்ட பாதையில் முதலில் சரியை என்றால் என்று அகத்தியர் விளக்கினார்.  நாடிகளான நதிகளில் மூழ்கி சிவாலயங்கள் எனப்படும் சக்தி நிலைகளை அடைந்து அங்கு வாசி எனப்படும் உயிர்ச்சக்தியை சமர்ப்பிப்பதே சரியை என்பது.  கிரியை என்பது சிவசக்தி ஐக்கியத்தை எல்லா சக்தி மையங்களிலும் உணருவது.  இதனை அடுத்த படியான யோகத்தைப் பற்றி இப்பாடல் பேசுகிறது.  யோகம் என்பது இரு கதிர்களை சுழிக்கு ஏற்றி நவகிரகங்கள் என்னும் குறியை அறிந்து வெளியான சிதம்பரத்தைக் கடந்து தாமரைகள் உள்ள நீர்நிலையில் மூழ்குவது என்று விளக்குகிறார் அகத்தியர்.  இரு கதிர்கள் என்பது சூரிய சந்திரர்கள்.  இடை பிங்கலை நாடியில் ஓடும் மூச்சு சந்திர சூரியர்களாவர்.  அவற்றை சுழிக்கு ஏற்றுவது என்பது சக்கரங்களின் ஊடே அவற்றைப் பாயச் செய்து ஆக்ஞையை அடைவது.  நவக்கிரகங்களுக்கும் சக்கரங்களுக்கும் உள்ள தொடர்பு அகத்தியர் மெய்ஞ்ஞானம் பாடல் 117 ல் விளக்கப்பட்டது.  நவகிரங்கள் நமது உடலில் பல தத்துவங்களின் குறியீடுகளாகக் காட்டப்படுகின்றன.அதனால் அவற்றை அகத்தியர் குறிகள் என்கிறார்.  இவ்வாறு சிதம்பரம் எனப்படும் உணர்வு வெளியைக் கடந்து ஏரியாக உருவகப்படுத்தப்படும் உணர்வின் விரிவை அனுபவிப்பதே மானச சரோவர் ஏரியில் குர்லிப்பது என்று சித்தர்கள் கூறுவர்.  இதையே அகத்தியர் இங்கே குறிக்கிறார்.  இதுதான் உண்மையான யோகம்.

யோகம் என்ற சொல் சேர்வது என்று பொருள்படும்.  இங்கு அளவுக்குட்பட்ட உணர்வு நிலை அதன் விரிவுடன் சேருவதே உண்மையான யோகம் என்று சுட்டிக்காட்டப்படுகிறது. 

99. Union of eight and two in Sivalaya and rivers

Verse 99

தள்ளடா தனையறியா மூடர்தன்னை

தள்ளி மனையேறி மனஞ் சாந்தமாக

அள்ளடா எட்டெழுத்துஞ் சிவமதாகும்

உறுதியுள்ள இரண்டெழுத்துஞ் சத்தியாகும்

நில்லடா எட்டிரண்டும் ஒன்றாய் நின்ற

நிலையான சிவாலயங்கள் நதிகள் தன்னை

அல்லடா அந்தநிலை காணார் எல்லாம்

அலைவார்கள் கிரியை வழி அறியார்தானே

Translation:

Dismiss the fools who know not their self

Pushing away climb to the house with a calm mind

Collect. The letter for eight is sivam

The firm letter for two is Sakthi

Remain with the eight and two being together

The locus, the Siva temples and rivers

Those who have not seen that state

Will roam around.  They are ignorant of the path of kriya.

Commentary:

Agatthiyar is describing an esoteric usage in the siddha marga.  “eight and two” is an important concept in the Tamil Siddha philosophy.  The Tamil letter for number eight is “a” and for two is “u”.  Thus, eight and two are akara and ukara.  Akara represents Siva and ukara represents Sakthi.  The ultimate goal of kriya is to experience the union of Siva and Sakthi, the joining of eight and two.  The path that leads to this experience is true kriya.  This union occurs in every chakra that Agatthiyar refers to as Sivalaya and the nadi or energy channels that he calls as rivers.  Thus, the yogin experiences a complete union of the duality, Siva and Sakthi, at the end of the kriya. 

அகத்தியர் இப்பாடலில் சித்த மார்க்கத்தின் ஒரு முக்கிய பரிபாஷையை விளக்குகிறார்.  எட்டு இரண்டு என்ற பரிபாஷை சொற்களை எல்லா சித்தர் பாடல்களிலும் காணலாம்.  எட்டு என்பது அகாரம்.  தமிழில் எட்டு என்ற எண்ணுக்கான எழுத்து அ.  இரண்டு என்ற எண்ணுக்கான எழுத்து உ.  இவ்வாறு எட்டு இரண்டு என்றால் அகார உகாரங்கள்.  அகாரம் என்பது சிவன் என்றும் உகாரம் என்பது சக்தி என்றும் அகத்தியர் குறிப்பிடுகிறார்.  இவை ஒன்றாக இருக்கும் நிலை, சிவ சக்தி ஐக்கியமாகும்.  இந்த ஐக்கியத்தை உணருவதே கிரியையின் குறிக்கோள்.  இந்த ஐக்கியம் ஒவ்வொரு சக்கரத்திலும் ஒவ்வொரு நாடியிலும் நிகழ்கிறது.  இதைத்தான் அகத்தியர் சிவாலயங்களிலும் நதிகளிலும் இந்த எட்டு இரண்டு சேர்ந்திருக்கும் நிலையைக் காணலாம் என்கிறார்.  இதை உணராதவர்கள் கிரியை வழியை அறியாதவர்கள் என்கிறார் அவர்.

98. Charlatans who pretend that they are performing kriya

Verse 98

தயங்குவார் நதி மூழ்கி நீர் தெளித்து

தன்மையுடன் நீறணிந்து ஸ்நானம் பண்ணி

மயங்குவார் இருவிழியுமூடிக்கொண்டு

மணிஎடுத்துத் தானாட்டி மதங்கள் பேசி

தியங்குவார் அக்கிரமம் பிடித்தே அந்தச்

சிவநிலை அறியாத திருடர் தானும்

தயங்கு விந்து வாதாரம் பாரமற்றான்

நாடுகளிற் தான் திரிவார் நயந்து தள்ளே

Translation:

They will hesitate, immersing in the river, sprinkling water

Adorning the sacred ash, bathing

They will be delusional closing both eyes

Taking the bell and ringing it speaking mad words

They will cheat, the charlatans

They are the thieves who do not know the state of Siva

Without seeing the pausing bindhu adhara

They will roam around in the land.  Push them away.

Commentary:

Agatthiyar is describing those who perform various rituals calling them kriya.  Such people will bathe in sacred waters, wear the sacred ash, sound the bell and talk useless words.  Agatthiyar says that they are souls who do not know “siva nilai” or the state of siva.  They do not see the bindhu that is paused as a body, and the adhara or support/cakra.  Agatthiyar advises Pulatthiyar to dismiss them without any consideration.

கிரியை என்று கூறிக்கொண்டு பல சடங்குகளை செய்தபடி திரியும் திருடர்களைப் பற்றிப் பேசுகிறார் அகத்தியர்.  இம்மக்கள் நதிகளிலும் நீர்நிலைகளிலும் மூழ்கி எழுந்து திருநீறணிந்து மணியடித்து பெரும் சடங்குகள் செய்வதாகப் போலி நாடகம் ஆடி வெறும் பேச்சைப் பேசியபடி திரிவார்கள் அவர்கள் சிவநிலை அறியாத திருடர்கள் அவர்கள் ஒரு உயிரும் உடலுமாக நிற்கும் விந்துவைப் பற்றியும் ஆதாரங்களைப் பற்றியும் அறியாத மூடர்கள் என்று அவர்களைச் சாடும் அகத்தியர் புலத்தியர் அவர்களைத் தள்ளவேண்டும் என்று அறிவுரை கூறுகிறார்.