309. Dhyana at the dvadasantha

Verse 309

அத்தோயுதம்

ஆச்சப்பா அத்தோய தியானங்கேளு

அண்டரண்ட புவனமெல்லாம் தாமென்றெண்ணி

மூச்சப்பா சகலவுயிர் தாமென்றெண்ணி

முடிவில்லா மந்திரமுந் தாமென்றெண்ணி

நீச்சப்பா பஞ்ச கர்த்தாள் தாமென்றெண்ணி

நிசமான பரம்வெளிதான் தாமென்றெண்ணி

பேச்சப்பா பேசாத மவுனந் தானாய்

பேரண்டத் துட்பொருளாய்த் தியானஞ் செய்யே

Translation:

Atthoyutham

Next hear about atthoya dhyana

Considering all the universes as self

The breath, all the life forms as self

Considering all the endless mantras as self

Considering all the five that act as self

The truthful param space as self

As the speechless silence as self

As the entity of the supreme universe, contemplate so.

Commentary:

This verse describes the dhyana at the dvadasantha, the param veli.  The yogin contemplates self as all the universes, all life forms, all mantras, the pancha kartha- the deities that perform the five acts, creation, sustenance, dissolution, grace and concealment, silence, the entire supreme universe.

இப்பாடலில் அகத்தியர் பரம் வெளி தியானத்தைக் கூறுகிறார். இந்த தியானத்தில் அந்த யோகி தானே பிரபஞ்சமாக, மந்திரங்களாக, எல்லா உயிர்களாக, ஐந்து செயல்களான சிருஷ்டி, ஸ்திதி, லயம், மறைத்தல், அருளால் என்பவற்றைச் செய்யும் தேவர்களாக, பேச்சற்ற மவுனமாகத் தியானிக்கிறார்.  தானே பேரண்டவஸ்து என்று தியானிக்கிறார்.