517. Dream, maya, desire- three types of perception

Verse 517

போச்சப்பா கண்டதெல்லாம் கனவாய்ப் போச்சு

பொரிந்த மனங்காணாத பொருள்தான் சத்தியம்

போச்சப்பா சத்தியமெல்லாம் மாயமாச்சுப்

பேச்சத்த இடமதுதான் நித்தியமாச்சே

ஆச்சப்பா ஆசையெல்லாம் பாசம் பாசம்

ஆசையற்ற ஆசையது அதுதான் சாக்ஷி

சாக்ஷி என்ற காக்ஷிதனை கண்ணாற்காண

கண்ணுமில்லை காதுமில்லை என்றுதானே

Translation:

Went away Son, everything seen became a dream

The entity not seen by the mind, is the truth

Went away, all that truth became maya

The place without speech became nitya/ eternal

All the desires became attachments (pasam)

The desireless desire- it is the witness

To see the sight, of being the witness

There is neither eye nor ear.

Commentary:

Agatthiyar tells us about how everything perceived in the world disappears in the supreme state of darkness.  He lists three things in this verse, the objects that are perceived in this world through the senses, those that are perceived by the mind such as emotions and the ultimate perception.  In the supreme state, the external objects perceived became a dream.  The entities perceived by the mind, even though they are true, they are nothing but products of maya as it is the mind that creates these perceptions. Only the speechless place of the locus that precedes thoughts, the para state, is the eternal state.  The pasa or desire initiates thoughts in the para state that emerge ultimately as words and actions.  The supreme state is that of desireless desire.  The desire here is to remain as a witness of everything.  This state cannot be perceived by any instruments such as the eyes or ears.

மூன்று விதமான காட்சிகளை இப்பாடலில் விளக்குகிறார் அகத்தியர்.  முதலாவது காட்சி உலகில் காணப்படும் பொருள்கள், நிகழ்வுகள்.  உச்ச நிலையை அடைய முயலும் யோகிக்கு இந்த காட்சிகள் அனைத்தும் கனவாய்ப் போகும்.  இவற்றை அடுத்து மனம் தோற்றுவிக்கும் காட்சிகள்.  அவையனைத்தையும் மனம் உண்மையாகக் கண்டாலும் அவை மாயைதான். ஏனெனில் அவற்றை மனம்தான் ஏற்படுத்துகிறது.  இந்த காட்சிகளுக்கு மூலம் பரா எனப்படும் பேச்சற்ற நிலை.  இந்த நிலையில் ஒருவரது ஆசைகள் எனப்படும் பாசம் எண்ணங்களை எழுப்பி அவற்றை காட்சிகளாக்குகிறது.  அவையே மனதின் தோற்றங்களாகவும் வெளியில் காணும் பொருள்களாகவும் தோன்றுகின்றன.  இந்த பாசத்தைக் கடந்த நிலை ஆசையற்ற ஆசை நிலை.  இதுவே சாட்சிநிலை என்ப்படுகிறது.  இந்த சாட்சிநிலையை ஒருவர் கருவிகள் எனப்படும் கண்கள், காதுகள் ஆகியவற்றால் பார்க்க முடியாது என்கிறார் அகத்தியர்.