138. Rahu and ketu

Verse 138

காணவே விஷ்ணுவைத்தான் உமையும் பார்க்கக்

கருவான ராகுடனே கேதுமானார்

தோணவே சோதி ரிஷி நாளுமுண்டாந்

துலங்குகின்ற அமாவாசை திதிநாள் கரணம்

பேணவே நவசித்தாற் கிரகமாகி

பேருலகில் நிறைந்தபின்பு பிழைப்பதற்குப்

பூணவே நக்ஷத்திர ராசியோகம்

பொன்னுலகுண்டானதின்பின் உண்டாம்பாரே

Translation:

With Uma seeing Vishnu

He became Rahu and Ketu.

The jyothi, rishi and auspicious day

The new moon day, thithi day and karanam

Due to the nine sitthu/new sitthu, becoming the planets

After pervading the great world

The stars, raasi, yogam

Were created later to thrive.

Commentary:

This verse shows that while the Siddhas dismiss spurious religiosity they accept sacred times, days and constellations.  These were created to perform certain actions that would be more beneficial at these times as the stars and planets have a counterpart within our body. Rahu and Ketu are depicted as a snake or a dragon with its head towards the lowerpart of the the body.  Ketu is the tail which is present near our head.  In planetary context these represent the intersection points between the sun and moon’s path in the celestial sphere.  They are not planets.  Eclipses occur when the sun and the moon are at these points and hence it is traditionally said that the snake swallows the moon.

வெறும் சடங்குகளைச் சாடுபவராயினும் சித்தர்கள், நாள், திதி, நட்சத்திரம் முதலியவற்றை ஏற்றுக்கொண்டனர், அவற்றைக் கருத்தில்கொண்டே பல கர்மங்களைச் செய்தனர் என்பது இப்பாடலின் மூலம் நமக்குத் தெரிகிறது.  ஏனெனில் இந்த வானத்து வஸ்துக்களுக்கு இணைகள் நமது உடலில் உள்ளன.  ராகு கேது என்பவை கிரகங்கள் அல்ல.  அவை சந்திரனும் சூரியனும் அவற்றின் பாதையில் சந்திக்கும் புள்ளிகளைக் குறிக்கும்.  ராகு என்பது பாம்பின் தலையாகவும் கேது என்பது அப்பாம்பின் வாலாகவும் காட்டப்படுகின்றனர்.  கிரகணங்கள் இந்த புள்ளிகளில் இவையிரண்டும் இருக்கும்போது ஏற்படுவதால் சந்திரனைப் பாம்பு விழுங்கிவிட்டது என்று கிரகணங்களின் விளக்கமாகக் கூறப்படுகிறது.