554-558 Nagarasa vanga bhasma

554- 558

Nagarasa vanga bhasmam

Agatthiyar mentions that the adhara peeta is Brahma peetam.  This is the muladhara.  He tells a procedure with nagarasa vanga bhasmam. It involves rasam which is usually mercury and naga vangam which he says half measure.  This may be the half circle of kundalini which is said to exist as 3 ½ circles at muladhara. These two are mixed with sambalam juice so that it becomes a wax.  The nagarasam solid piece is powdered and added to it.  It is ground with fruit juice and thurisu, aridhara lingam, gendhi, veeram and pooram are added

All the nine moolam are added together and the water of nadha is added to it.  The veeram will abide.  The kamalarasam will flow. Add this to the mixture. Make it into a disc, dry it in ravi and then make it into a covering.  Make a covering with mud over it, pray to sathguru and burn it slowly.  Then recite the shatakshara or six letter mantra.  Pray to Ganapathi and see the essence. The nava moolam will become solid bhasma.

Store this bhasma in the attic, boil it in gold. Add one of the four.  Place it in fire or lock a coat on it, protect it so that the breath does not leave/ hit it. See the product processed by fire, for mukti.

Now let us see the philosophical explanation.  The nine products mentioned in this verse seem to be the nine chakra. The adhara or the substratum for these is Brahma kailasam.   If we take this as the locus of Brahma then it is muladhara.  If we take it as Brahman it is sahasrara.  As Agatthiyar calls this as kailasa it seems more like sahasrara.  Agatthiyar calls the chakra as nava moolam, nine origins as they are the starting and ending points of various principles.  These nine are processed with nadha then the divine nectar.  The veeram is the consciousness.  Saying that the breath will be contained he describes kumbaka.  The attic is ajna where sakti appears as a golden goddess.  The six letters may be om namasivaya.  Thus, these verses talk about processing the various principles with the help of kundalini. In the next few verses he will describe how the resultant product is brought down.

இப்பாடலில் அகத்தியர் மற்றுமொரு வழிமுறையைக் கூறுகிறார்.  ரசம் எனப்படும் பாதரசம், நாக வங்கம் (அரை அளவு) ஆகியவற்றை சம்பள நீரால் ஆட்டி மெழுக்காக்க வேண்டும். அத்துடன் நாகரசம், பழரசம், துருசு, அரிதார லிங்கம், கெந்தி, வீரம் மற்றும் பூரம் ஆகியவற்றை சேர்த்து நாத நீரால் ஆட்ட வேண்டும்.  அப்போது வீரம் ஒடுங்கும்.  அத்துடன் கமலா ரசம் சேர்த்து வட்டு செய்து அதை ரவியில் காய வைக்க வேண்டும்.  அதைக் கவசம் எய்து அத்துடன் மண் சீலை கவசம் செய்து, சத்குருவை வேண்டி ஆறு அட்சரங்களை உச்சரிக்க வேண்டும்.  கணபதியை அப்போது வேண்டினால் கரு தெரியும். நவ மூலம் அப்போது பற்பமாகும்.  அதை பரண்ணில் வைத்தி கனகத்துடன் வேக வைக்க வேண்டும்  நாளுக்கொன்று செலுத்தி, அங்கி பூட்டி மூச்சு புகாவண்ணம் வைக்க வேண்டும். இதனால் வரும் பொருளை முக்தி வேண்டும் என்றால் பார்க்கவேண்டும் என்கிறார் அகத்தியர்.

ஒன்பது பொருட்கள்- ஒன்பது சக்கரங்களாகவோ, தத்துவங்களாகவோ இருக்கலாம்.  அரை அளவு என்பது குண்டலினி மூன்றரை சுற்றுக்களாக இருப்பதைப் பிரிப்பதை குறிக்கலாம்.  நவமூலத்துடன் நாதம் சேர்ப்பது என்பது ஒன்பது சக்கரங்கள் குறிப்பவற்றை நாதத்துடன் சேர்க்கவேண்டும் என்பதையே.  வட்டு என்பது வட்டமான தட்டைப் போல உள்ள சக்கரங்கள். இவ்வாறு நவலோகம் என்பது ஒன்பது ஆதாரங்களையோ ஒன்பது தத்துவங்களையோ குறிக்கும்.  இவற்றிற்கு ஆதாரம் பிரம்மகைலாசம் என்கிறார். பிரம்மாவின் கைலாசம் என்றால் மூலாதாரத்தையும் பிரம்ம கைலாசம் என்றால் சகஸ்ராரத்தையும் குறிக்கும்.  இந்த ஒன்பது போருகளும் சேர்ந்ததை கவசம் செய்து மண் சீலை செய்து அத்துடன் கனகத் தாயைச் சேர்க்க வேண்டும்.  இங்கு கனகத் தாய் என்பது சக்தியைக் குறிக்கும். சத்குருவை வேண்டி உச்சரிக்கப்படும் ஆறு அட்சரங்கள் ஓம் நமசிவய என்பவை.  அதன் பின் கணபதியை வேண்டினால் சக்கர சித்தி ஏற்படும்.  அவற்றை பரண் எனப்படும் ஆக்னையில் வைத்து அத்துடன் மூச்சடக்கி கும்பகத்தில் சக்தித் தாயைச் சேர்க்க வேண்டும்.  இந்த முறையால் வரும் பொருள் முக்தியை அளிக்கும்.

இவ்வாறு அகத்தியர் ஆதார சித்தியை விளக்குகிறார். இனி மேலிருந்து பிரபஞ்ச சக்தியை கீழே இறக்குவதை அடுத்த பாடல்களில் கூறுவார்.

547-553 How to see the effulgence

547-553

Agatthiyar describes a procedure to see the jyothi mentioned in the previous section.  Camphor is placed on sacred ash which is formed as a heap with the left hand, burnt (with mind and consciousness) and the resultant ash is smeared on the forehead.  This gives the yogin the sight of the Jyothi. Philosophically this means the essence and ida nadi are involved.  They are burned with the fire of kundalini through mind and consciousness.  This results in an effulgence.

Adorning this sacred ash daily will give the benefit of performing siva puja and sakthi puja.  When this sacred ash is given to a patient he will recover quickly.

The japa mala is taken in the right hand, attention is placed at the middle of the brow and the mantra om reeng sim sivam, is recited 96 times and the sacred ash is adorned on the forehead.  The Jyothi will appear brightly.

The yogin sees his form as that of sivamayam or embodiment of consciousness.  The adhara will get purified, the pasa or attachment will leave.  The yogin will be called peranda sitthan or the siddha of the supreme space.

 

However, this procedure should be performed secretly, not in public view.  The kechari the thejas, the vasi and the adhara are perceived during yoga and merged with ravi or surya in the forehead.  The amrita rasa karpam will emerge.  Agatthiyar describes this procedure as the yogin realizing the state of bindu and going to the nadha.  The “karpam” or magical potion is creation which is none other than poornam or fully complete.  One should not consider this as insignificant.  Otherwise the deities of the adhara will go away.

முந்தைய பகுதியில் கூறிய ஜோதியை எவ்வாறு காண்பது என்று இப்பகுதியில் அகத்தியர் கூறுகிறார். இடது கையால் விபூதியைக் குவித்து வைத்து, அதன் மேல் கற்பூரத்தை ஏற்ற வேண்டும்.  அதை நெற்றியில் அணிந்துகொண்டால் ஜோதியில் தென்படும்.  தத்துவ ரீதியில், இது சாரத்தை குண்டலினி அக்னியில் மனம், உணர்வு ஆகியவற்றால் எரித்தால் ஜோதி தென்படும் என்கிறார் அவர்.

இந்த விபூதியை தினமும் அணிந்தால் அது சிவ பூஜை சக்தி பூஜை செய்ததை ஒக்கும்.  இந்த விபூதியை வியாதியஸ்தருக்குக் கொடுத்தால் அவர் குணமடைவார். ஜப மாலையைக் கையில் எடுத்து கவனத்தைப் புருவ மத்தியில் குவித்து ஓம் ரீங் சிம் சிவம் என்று 96 முறை சொல்ல வேண்டும்  அப்போது அந்த யோகி தனது உருவம் சிவமயமாக இருப்பதைப் பார்ப்பார்.  ஆதாரங்கள் தூய்மையடையும் பாசம் விலகிப்போகும்.  அந்த யோகி பேரண்ட சித்தர் என்று அழைக்கப்படுவார். 

ஆனால் இந்த செயலை அனைவரும் அறியும் விதத்தில் செய்யக்கூடாது, ரகசியமாகச் செய்ய வேண்டும்.  தேஜஸ் எனப்படும் கேசரியைப் பார்க்கவேண்டும், திருவாக நின்ற வாசியைப் பார்க்கவேண்டும்  ஆதாரங்களைப் பார்க்கவேண்டும்  அவற்றை ஆதி அந்த பூரணமாய் ரவி எனப்படும் பிங்கள நாடியில் அல்லது சூரிய மண்டலத்தில் சேர்க்க வேண்டும்.  மனம் கூசாமல், குன்றாமல் குருவை எண்ணி குருவான அமிர்த ரச கற்பத்தைப் பெறவேண்டும் என்கிறார் அகத்தியர். 

கர்ப்பம் என்ற உத்பன்னத்தை நாத பிந்துக்களின் கடாட்சம் என்கிறார் அகத்தியர்.  அதற்கு ஒரு யோகி விந்துவின் நிலையை அறிந்து நாதத்துக்குப் போய் கற்பத்தை உன்ன வேண்டும்.  அப்போது உண்மை என்னும் பூரணம் நிலைத்திருக்கும்.  இதை அல்பம் என்று எண்ண வேண்டாம்,  அவ்வாறு எண்ணினால் ஆதார தேவதைகள் விலகிவிடுவார்கள் என்கிறார் அகத்தியர்.

543-546 Vedanta wax

543- 546

Preparation of the wax

Agatthiyar says that the golden aparanji should be added to the Vedanta wax, the mother kundalini praised with buddhi and the golden wax is processed.  It is placed at the site of Brahma and smeared on the nine worlds or chakra, with the earth as the cover.  It is then burned after praising the sathguru.  After the process it will appear as golden effulgence.  When this is perceived through vasi then sivayogam occurs, siddhi of all karpam occurs and the person will be called sivayoga muni, vasisiva yogi, jnana paradesi, the silent mauni, the kevuni who circumambulates the great universe.  The yogin sees the Jyothi of kesari with the help of the three- moon, sun and flame.  

Thus we understand that the muladhara and the earth element becomes the shield and other chakra get processed within it.

இதுவரை கூறிய மெழுகை வேதாந்த மெழுகு என்னும் அகத்தியர் அத்துடன் தங்க அபரஞ்சி எனப்படும் குண்டலினி தாயுடன் புத்தியால் சேர்த்து அவளைப் போற்றி பதனம் செய்ய வேண்டும்.  அதன் பிறகு அந்த மெழுகை நவலோகம் என்னும் ஒன்பது சக்கரங்களில் பூசி, அதற்கு மண் எனப்படும் மூலாதாரத்தைக் கவசமாக வைக்க வேண்டும்.  பிறகு சத்குருவை தியானம் பண்ணி அதைப் புடம் போடவேண்டும்.  அப்போது கண்கொள்ளா சோதி தென்படும்.  இவ்வாறு தங்கத்தாயான குண்டலினியைப் பார்த்தல் சிவயோகம் நேர்ப்படும்.  இந்த சிவயோகத்தில் இருந்தால் கற்ப சித்தி ஏற்படும்.  அந்த யோகி சிவயோகி என்றும், வாசிசிவயோகி என்றும் கேசரி என்றும் ஞான பரதேசி என்றும் பேசாத மவுனி என்றும், பேரண்டங்களைச் சுத்தி வரும் கெவுனி என்றும் அழைக்கப்படுவார்.  இவ்வாறு சந்திரன், சூரியன், அக்னி என்ற மூன்று தீக்களால் கேசரியின் சோதியைப் பார்க்கவேண்டும் என்கிறார் அகத்தியர்.
மண் தத்துவமும் அதன் இடமான மூலாதாரமும் கவசமாக இருக்க பிற சக்கரங்கள் அதனுள் புடமிடப்படுகின்றன என்பதைப் புரிந்துகொள்கிறோம்.

A note

Agatthiyar has described various preparation methods in the next two hundred or so verses.  As the purpose of this blog to enjoy his philosophy we will see select verses in the saumya sagaram from now on.  Those who are interested in the preparations can purchase the book from Tamarai Noolagam for the procedures.  If anyone needs any help in translating these verses please contact here.

542. Practice times for bringing the divine nectar to the lower chakras

Verse 542

ஆட்டுவே நாலுநாள் நன்றாயாட்டி

அதன்பிறகு வெடியுப்பு நீரால் மைந்தா

கூட்டியே ஆறுநாள் தானேயாட்டி

குருவான மெழுகதுவை என்ன சொல்வேன்

நாட்டியே வழித்தெடுத்து மைந்தா நீயும்

நன்மை பெற ரவிதனிலே நவநாள் போட்டு

பூட்டியே ரவிதனிலே நவநாள் போட்டால்

பொன்னான பொன்மெழுகு கண்கொள்ளாதே

Translation:

Grind it for four days

Son, after that with ‘vediyuppu’

Adding them and grinding for six days

How can I describe the guru, the wax!

Collecting it, son,

Place it in ‘ravi’ for nine days

If you lock it and place it in ravi for nine days

The golden wax will be so amazing.

Commentary:

Vediyuppu refers to vishuddhi.  We have seen before that the divine nectar is collected in vishuddhi first and then brought down to the other chakras.  This is performed for six days. Then it is brought down to ravi or pingala nadi and the surya mandala. This is practiced for nine days.  The resulting wax or the state, Agatthiyar says, is amazing.

வெடியுப்பு என்பது விசுத்தி சக்கரத்தைக் குறிக்கும்.  மேலே ஊறிய அமிர்தம் முதலில் விசுத்தியில்சேகரிக்கப்பட்டு அதன் பிறகு கீழ்ச்சக்கரங்களுக்குக் கொண்டுவரப்படுகிறது.  இந்த சேகர பயிற்சி ஆறு நாட்களுக்குச் செய்துவிட்டு அதன் பிறகு ரவி எனப்படும் பிங்கள நாடியின் மூலம் உடலில் நிறுத்தப்படுகிறது.  அது சூரிய மண்டலத்துக்குக் கொண்டுவரப்படுகிறது.  இதன் பலனாக ஏற்படும் மெழுகு கண்கொள்ளாக் காட்சியாக இருக்கும் என்கிறார் அகத்தியர்.

541. Further processing

Verse 541

பாரப்பா காந்தமுடன் சாரம் பூரம்

பதிவான துத்தமுடன் துரிசுகாரம்

நேரப்பா பதிமூன்றும் வகையாய் தாக்கி

நேர்மையுடன் கல்வமத்தில் பொடித்து மைந்தா

காரப்பா கமலரசந் தன்னாலந்த

கருணையுடன் மூன்றுநாள் நன்றாயாட்டி

சேரப்பா ஒன்றாக ஆட்டும்போது

திருவான நாதநீர் தன்னாலாட்டே

Translation:

See sir, along with kaantham, saaram, pooram,

Thuttham, thurisu kaaram

Hitting the thirteen together

Powdering them in the mortar, son,

With the kamala rasam

Grinding them for three days, with mercy,

Mix them together.  While grinding

Grind with the thiru, the water of nadha.

Commentary:

Naaga rasam, veeram, gevuri, lingam, guru, aridhaaram, ayam, kaantham, saaram, pooram, thuttham, thurisu, kaaram. These are medicinal products.  Agatthiyar lists them as 13 in number. These are powered in a mortar and the kamalarasam is added to them and ground for three days,  Then they are ground with nadha neer.

Let us see a few of them in the philosophical sense- naaga rasam- akasha, veeram- mind, gevuri- air, kaaram- anahatam, saaram- manipurakam, thuttham- akasa.  Naagarasam and thuttham may be micro and macro akasha that in the body and outside. 

So these seem to be a combination of the elements, the chakra, breath and mind.

They are then processed with the essence of the lotus or the chakra for three days and then with the nadha.

நாகரசம், வீரம், கெவுரி, லிங்கம், குரு, அரிதாரம், அயம், காந்தம், சாரம், பூரம், துத்தம், துரிசு, காரம் ஆகிய பதிமூன்று பொருள்களையும் ஒன்றாகச் சேர்த்து கல்வத்தில் ஆட்டி அதில் கமலரசம் சேர்த்து மூன்று நாட்கள் ஆட்டி பிறகு அவற்றில் நாதநீர் சேர்க்க வேண்டும் என்கிறார் அகத்தியர்.

இந்த பதிமூன்று பொருட்களைத் தத்துவ ரீதியாகப் பார்த்தால் அவை ஐம்பூதங்கள், பிண்டாகாசம், அண்ட ஆகாசம், மனம், மூச்சு என்பதாகத் தெரிகிறது.  இவற்றுடன் கமலரசம் எனப்படும் சக்கரங்களின் தத்துவங்களை சேர்த்து அதன் பின் நாத நீரைச் சேர்க்க வேண்டும் என்று கூறுகிறார் அகத்தியர்.  இவ்வாறு இப்பாடல்கள் பல முறைகளின் பூதங்கள், தத்துவங்கள் ஆக்கியாவை ஒன்றாகச் சேர்க்கப்பட்டு நாதத்துடன் கூட்டப்படுகின்றன.   

540. Naagarasa wax

Verse 540

நாகரச மெழுகு

இருப்பார்கள் சூட்சாதி சூட்சமாக

ஏறுதற்கு வழியொன்று சொல்லக் கேளு

வெறுப்பாக மனமலைந்து போகாவண்ணம்

வேதாந்த நாகரச மெழுகு சொல்வேன்

கருப்பான நாகரசம் ஒன்றாய்க் கொண்டு

கருணையுடன் அந்திடைக்கி நாலத்தொன்று

குறிப்பான வீரமுடன் கெவுரி லிங்கம்

குருவான அரிதாரம் அயக்காந்தம் பாரே

Translation:

They will remain as subtle of the subtle

Listen to a method for ascending

Without the mind getting dejected and waver

I will tell about the “naagarasa wax”

Taking the black naaga rasa

Containing it in one of four

Adding veeram, gevuri lingam

The guru- aridhaaram, ayakkaandham.

Commentary:

In the previous verse Agatthiyar told us about how to raise the consciousness to the highest state.  However, this is not a permanent state.  The yogin either feels depressed as he is not able to remain in this state permanently or his mind wavers and he is not able to hold it in the expected state.  In this verse Agatthiyar tells us a method to hold the mind and prevent it from getting dejected.  He says that it is through “naagarasa mezhugu” or wax of the essence of snake.  Philosophically the essence of snake corresponds ot the essence of kundalini. He lists a variety of things that should be added together to obtain this wax.  We have seen before the philosophical equivalents of these products.  It is not being described here to avoid repetition.

உச்ச உணர்வு நிலையைப் பற்றி அகத்தியர் முற்பாடல்களில் கூறினார்.  ஆனால் இந்த நிலை நிரந்தரமானது அல்ல.  அந்த நிலையில் இருக்கும் ஒரு யோகி வெறுப்படையலாம், அவரது மனது அலை பாயலாம்.  இவ்வாறு நிகழ்வதைத் தடுப்பதற்கு அவர் நாகரச மெழுகு தயாரிப்பைக் கூறுகிறார். தத்துவரீதியாக நாகரசம் என்பது குண்டலினியின் சாரம்.  அதைப் பெறுவதற்குப் பல பொருள்களைச் சேர்க்க வேண்டும் என்று கூறுகிறார் அவர்.  இந்தப் பொருள்கள்தத்துவரீதியாக எவற்றைக் குறிக்கின்றன என்று முன்னமே பார்த்தோம்.  விரிவு கருதி அவற்றை இங்கே விளக்கவில்லை.

539. Experiences at the pinnacle of samadhi

Verse 539

காக்ஷிஎன்ற காக்ஷிகண் காக்ஷியாச்சு

கலந்து ஒன்றாய் நின்ற பொருள் சூக்ஷமாச்சு

மோக்ஷமென்ற சூக்ஷமத்தில் தானா மென்று

மோனமுடன் தானிருப்பார் போதமாகப்

பேச்சான மூச்சிறந்த வடிவே யோகம்

வளமான யோகபதி பூரணமே தானாம்

சூக்ஷமேன்ர சூக்ஷமத்தை போதமாக

சூக்ஷாதி சூட்சமுடன் இருப்பார் தானே

Translation:

The sight, it became perceivable, it became the vision of the eye

The entity that remained infused became subtlty

To become the moksha, the subtlty

They will remain silent, as bodham

Yoga is the form where speaking died and breath died

The verdant locus of yoga is the poornam

With the subtlty as the bodham

They will remain with the supreme subtlty.

Commentary:

Agatthiyar describes the ultimate state of a yogin.  This describes the Samadhi state where the mind ceases to operate.  The yogin perceives the supreme vision of light.  This is the Divine that is merged with the state.  It is seen at the ajna.  Moksha or liberation is the state of this subtlty.  Those who reach this state will remain in kumbaka and in a state of silence.  This is the state of fully complete or poornam.  This is not an unconscious state, but one with complete awareness or bodham. The yogin remains as this bodham, with the Divine or the supremely Subtle. 

We should remember that this is not a permanent state.  It is tasting of the ultimate state for a moment because the mind cannot stop permanently.  Once it starts to function the yogin descends from this state to body consciousness.

இப்பாடலில் அகத்தியர் சமாதியின் உச்சத்தில் நடைபெறுவதைக் கூறுகிறார்.  இந்த நிலையே மோக்ஷம்,  இதில் அந்த யோகி ஜீவனுடன் கலந்துள்ள பரமனைப் பார்க்கிறார்.  இந்தக் காட்சி ஆக்னையில் கிட்டுகிறது.  அப்போது அந்த யோகி பேச்சற்ற மவுனத்திலும் மூச்சற்ற கும்பகத்திலும் இருக்கிறார்.  இது உணர்வற்ற நிலையல்ல,  பூரண உணர்வு நிலை, போத நிலை.  அந்த யோகி போதமாக சூட்சத்துடன் கலந்து தானும் சூட்சமாக இருக்கிறார். 

இந்த நிலை நிரந்தர நிலை இல்லை என்பதை நாம் கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும்.  மனம் இறந்திருக்கும்வரை இந்த நிலை நீடிக்கும்.  மனம் தனது செயல்களைத் தொடங்கியவுடன் இந்த நிலை முடிந்து அந்த யோகி தனது உடலுணர்வு நிலைக்குத் திரும்புகிறார்.

538. Where can we "see" the definitude?

Verse 538

காணவே நிச்சயத்தைக் காணவென்றால்

கண்ணே து வாயேது கருத்தங்கேது

பூணவே நின்று அண்டத் தப்பால் பாரும்

பொருந்தி நின்ற பூமியின் கீழிருப்பார் பாரு

ஊணவே நின்றகெதி பார்த்தாயானால்

உலகேது நீயேது நான்தான் ஏது

பேணவே பார்க்க அந்த மயமாய்ப் போச்சு

பேச்சற்ற சூக்ஷத்தின் காக்ஷிதானே

Translation:

To see the definitude

Where is the eye, where is the mouth, where is the mouth,

Remain and see beyond the macrocosm

He will remain below the earth, see

If you see the manner in which (he) stood to planting it firmly

Where is the world, what/where is you and what is me?

When looked carefully it became all darkness

The sight of the speechless subtlty.

Commentary:

The “nicchayam” or definitude mentioned in the last verse is being described here.  Agatthiyar says that Supreme Being or Param remains beyond the universe and below the other.  In other words, he is saying that the Divine is beyond the manifested universes.  If one realizes this then one will know that there is no separate world or living beings.  Everything is Param.  It will appear as darkness or indescribable.  It is the mauna or the entity beyond sound.  It is the supreme subtlety.

முற்பாடலில் கூறிய நிச்சயத்தை இப்பாடலில் விளக்குகிறார் அகத்தியர்.  பரம் எனப்படும் அது அண்டத்துக்கு வெளியே பூமிக்குக் கீழே அதாவது வெளிப்பாட்டுக்கு வெளியே, உள்ளது. இதை ஒருவர் அறிந்தால் உலகம், உயிர்கள் என்று தனியாக எதுவும் இல்லை, அனைத்தும் பரம் என்பதை உணர்வார்.  அதுவே காரிருள் அல்லது இது என்று குறிக்க முடியாதது, அதுவே சப்தத்தைக் கடந்த மவுனம், அதி சூட்சுமம், என்கிறார் அகத்தியர்.

537. Expansion on Siva jnana

Verse 537

பாரான உலகமதே மாய வாழ்க்கை

மகத்தான வாழ்க்கையிலே மருவிநின்று

நேரான நிச்சயத்தை அறியாமற்றான்

நிசமான வெளியென்றும் ஒளிதானென்றும்

பேரான பரமென்றும் பரந்தானென்றும்

பெருகி நின்ற சத்திஎன்றும் சிவந்தா னென்றுங்

கூறாதயின மென்றும் எண்ணி எண்ணி

கொண்டு நின்ற நிச்சயத்தை அறியார் காணே

Translation:

The world, is the life of maya

Remaining in the great life here

Without knowing the truthful definitude

As the space and light

As the Param and that Param is self

As Sakti and sivam

The creed that cannot be described

Without thinking about these, they will not know the definitude.

Commentary:

Agatthiyar described siva jnana in the previous verse.  There, he described the knowledge that one should know thoroughly.  Here he elaborates on that knowledge.  One should know that the worldly life is nothing but a play of maya.  The supreme is space and light, It is beyond the material world, it is the light of awareness.  It is the Param and that param is also the self.  That param became Sivam and Sakti or passive and active entities, those that are beyond verbal description.  Only the param is satyam, the unchanging, the definitude.  Everything else is “not nicchayam”.  Everying undergoes change.  So there is nothing in this world that we can definitely talk about as “this”.  Hence, Agatthiyar says that only the Supreme Param is “nicchayam”.  People do not know this knowledge or the “definitude”.

சிவஞானம் என்றால் என்ன என்று முந்தைய பாடலில் கூறினார் அகத்தியர்.  அந்தப் பாடலில் ஒருவர் ஞானத்தைப் பூரணமாகப் பார்க்கவேண்டும் என்றார்.  இங்கு அந்தக் கருத்தை மேலும் விளக்குகிறார்.  இவ்வுலக வாழ்க்கை என்பது மாய வாழ்க்கை.  இறைவன் என்பது வெளியும் ஒளியும்தான், ஒரு குறிப்பிட்ட கடவுள் அல்ல.  அந்த இறைவனே பரம் எனப்படுவது.  அந்தப் பரமும் “தான்” எனப்படுவதே, வேறொரு பொருளல்ல.  அந்தப் பரமே சிவம், சக்தி என்று செயலற்றது, செயல்பாடுடையது என்ற இரு நிலைகளாக உள்ளது.  இந்த நிலைகள் வார்த்தைகளால் விளக்கமுடியாதவை. இந்த பரமே நிச்சயமானது, மாற்றமற்றது, சத்தியம்.  உலகில் உள்ள அனைத்தும் மாற்றத்துக்குட்பட்டவை.  இறைவன் ஒருவனே மாற்றமற்று இருப்பவன்.  அதனால் அவன் ஒருவனே நிச்சயமாக “இது” என்று இருப்பவன்.  மக்கள் இதை அறிவதில்லை என்று அகத்தியர் கூறுகிறார்.  அந்த அறியாமைக்குக் காரணம் மாய வாழ்க்கை.

536. Siva jnanan in a nutshell

Verse 536

பாரடா சிவஞான மென்ன வென்றால்

பாருலகில் நின்றவுயிர் பயிர்களெல்லாம்

நேரடா தன்னகம்போல் காணவேணும்

நேர்மையுடன் சத்தியமாய் நிற்கவேணும்

காரடா சகலகலைக் கியானமெல்லாங்

கருத்துகந்து பூரணமாய்க் காண வேணும்

மேரடா மேருகிரி அந்தங்கண்டு

விள்ளாத பொருளதுவே விளங்கும்பாரே

Translation:

See son, Sivajnana is

All the lifeforms in the world, including crops

You should see like yourself,

You should remain honestly as truth

All the kala jnana

You should perceive them completely with interest

Seeing the terminus of Merugiri

The entity that was not described will become clear.

Commentary:

Agatthiyar explains Siva jnana or wisdom of sivam in a nutshell.  It is considering all lifeforms as oneself, remaining truthful and honest, perceiving all the knowledge as nothing other than the Supreme being who is fully complete.  Then one will see the terminus of Meru, the terminus of distinct existence.  Then, even the knowledge that cannot be described verbally will become clear.  This is siva jnanam, the supreme wisdom.

சிவஞானம் என்றால் என்ன என்று இப்பாடலில் கூறுகிறார் அகத்தியர்.  உலகில் உள்ள எல்லா உயிர்களையும் தன்னுயிராகக் காண வேண்டும், நேர்மை சத்தியம் என்பதாக நிற்கவேண்டும், எல்லா ஞானங்களையும் பூரணமாக, இறைவனாகக் காணவேண்டும், அவற்றைப் பூரணமாக அறிந்துகொள்ள வேண்டும்,  அப்போது மேரு கிரி எனப்படும் இருப்பின் உச்ச நிலை புலப்படும்,  வார்த்தைகளால் விளக்க முடியாத ஞானம்கூட அப்போது தெளிவாகப் புரியும் என்கிறார் அகத்தியர்.

இதுவே சிவஞானம். 

535. Types of people to avoid

Verse 535

தள்ளுவது ஆரைஎன்றால் மைந்தா கேளு

தன்னுரவுயில்லாத சமையத்தோரை

உள்ளுரைந்த உள்ளமதைப் பாரார் தன்னை

உத்த சிவஞ் சத்திபதம் தேடார் தன்னை

நல்லுணர்வு இல்லாத நாயகன் தன்னை

நாதாந்த வேதமதைக் காணார் தன்னை

சொல்லுணர்வாய் நாவில்வைத்துப் பேச வேண்டாம்

சோதிமய மானசிவ ஞானம் பாரே

Translation:

Who is to be pushed away, listen son!

Those who follow the religion which is not associated with self.

Those who do not watch the heart that remains within

Those who do not seek the siva sakti padham

Those who think they are the hero, those who do not have good qualities/realization

Those who do not perceive nadhantha vedam

Need not talk to them

See the jyothimaya siva jnanam

Commentary:

Agatthiyar is listing the types of people that one should avoid.  He says that those who follow religions that do not have self as the primary focus, those who do not turn within, those who do not seek the higher states of consciousness, those who have the sense of self-importance, those who have either wrong notions or bad qualities and those who do not “see” the knowledge or awareness beyond the nadha state should be avoided.  These are people who whirl in worldly experiences, worldly pleasures and minor benefits. Seek jyothimaya siva jnanam.

ஆன்மீகத்தில் முன்னேற விரும்பும் ஒருவர் எத்தகைய மக்களுடன் காலத்தை வீணாக்கக் கூடாது என்று அகத்தியர் இப்பாடலில் கூறுகிறார்.  ஆத்மாவை முக்கியமாகக் கருதாத மதத்தை கடைப்பிடிப்போர், தனது உள்ளத்தைக் கவனித்து தன்னுள் ஆழாதவர்கள், சக்தி சிவபதம் என்ற உயர்ந்த நிலைகளை விரும்பாதவர், தன்னையே நாயகன் முக்கியமானவன் என்று கருதுவோர், நல்லுணர்வு இல்லாதோர், நாதாந்த வேதம் எனப்படும் உலகைக் கடந்த உணர்வை பெற விழையாதவர்கள் ஆகியோரைத் தள்ள வேண்டும் என்று அவர் கூறுகிறார்.  இம்மக்கள் தன்னையே உயர்வாக எண்ணி உலக இன்பங்களிலும் பெருமைகளிலும் காலத்தைக் கழிப்பவராவர்.  இவர்களுடன் சேர்வது ஆன்மீக முன்னேற்றத்தை தடைப்படுத்தும் என்கிறார் அகத்தியர்.  இவற்றை விடுத்து ஜோதிமயமான சிவஞானத்தைப் பெற முயற்சி செய் என்கிறார் அவர்.

534. Watch the heart/mind

Verse 534

பாரப்பா உள்ளமதை தினமும் மைந்தா

பத்திக்கொண்டு சுத்தமுடன் பார்த்தாயானால்

பேரப்பா பெற்றதொரு உள்ளந்தானும்

பெருமையுடன் தான் பழுக்கும் உருமை வைத்து

கூரப்பா கருணைவளர் அமுர்த போதம்

கண்நிறைந்த போதமடா யோகத்தேகி

சாரப்பா சாரசமே தானாய் நின்று

சங்கல்ப விகல்பமது சார்ந்து தள்ளே

Translation:

See son, if you watch the mind (heart) every day

If you see with devotion and purity

The heart

Will mature,

The amrita bodham that nurtures mercy

The overwhelming bodham (will ensue), go through yoga

Remain as the entire universe

Push away sankalpa and vikalpa

Commentary:

Agatthiyar says that the mind or heart should be watched carefully with devotion and purity.  Then it will mature and the bodham or awareness will occur.  This bodham will make the soul realize right and wrong.  It will nurture mercy.  So a person interested in enjoying the bodham should perform yoga.  He will enjoy all pervasive state.  The person will not be affected by sankalpa and vikalpa.  Sankalpa is having intense desire to do something.  Vikalpa is imagination, thinking about something as something else.  Both, sankalpa and vikalpa are due to the play of mind.  Hence, a soul wishing to transcend the mind will avoid both sankalpa and vikalpa.

உள்ளம் என்று அகத்தியர் குறிப்பிடுவது மனத்தை.  இந்த மனத்தை ஒருவர் தூய்மையுடனும் பக்தியுடனும் எப்போதும் கவனித்துவர வேண்டும் என்கிறார் அகத்தியர்.  இதையே அவர் மனமது செம்மையானால் மந்திரம் செபிக்க வேண்டாம் என்று வேறொரு இடத்தில் கூறினார்.  இவ்வாறு மனத்தைக் கவனித்தால் சரி எது தவறு எது, நிரந்தரமானது எது நிலையற்றது எது என்ற போதம் அல்லது அறிவு தோன்றும்.  இந்த அறிவு அன்பை, கருணையைச் சுரக்க வைக்கும்.  இத்தகைய அறிவை விரும்புபவர் யோகத்தில் ஈடுபடவேண்டும்.  அதனால் ஒருவர் எங்குமாக இருக்கும் நிலையை அடைகிறார்.  சங்கல்பம் விகல்பம் என்ற இரண்டையும் விலக்குகிறார்.

சங்கல்பம் என்பது ஒன்றைப் பெறவேண்டும் என்ற தீவிர முனைப்பு, விகல்பம் என்பது ஒன்றை மற்றொன்றாக எண்ணுவது.  இவை இரண்டும் மனத்தினால் எழும் நிலைகள்.  மனத்தைக் கடக்க விரும்பும் ஒரு யோகி இந்த இரண்டையும் விலக்க வேண்டும்.

533. After reaching the shores climb the mountain

Verse 533

நில்லடா வழி துறையிவ் வணக்கமாக

நின்று கரை யேறினபின் மலையிற் செல்லு

அல்லடா இவ்விடமே சொர்க்கம் சொர்க்கம்

ஆதியந்தச் சொர்க்கமதில் அருள் கண் மேவி

செல்லடா சிவயோக வாழ்க்கை தன்னிலே

செம்மையுடன் சகல சவு பாக்கியம் பெற்று

உள்ளதா உள்ளவரை உலகத்தோடே

உகந்தவரை தானிருந்து உள்ளம் பாரே

Translation:

Remain in the path, with humility

After reaching the shores (overcoming it) go to the mountain

This place is heaven, heaven,

In the aadhi andha sorgam, going through the eye of grace

Go so, in the life of Sivayogam

Attaining all the riches (sakala saubhagyam)

Remain with the world as long as required

Remain until interested, see the heart.

Commentary:

Agatthiyar says that after knowing the path and following it, becoming an expert in it one should climb the mountain.  Mountain signifies peak of certain principles.  One has to clear the dregs or impurities first, attain the right state before attempting to reach the peak of any principle.  Otherwise the principle will overwhelm the yogin.  For example if one attains siddhis before removing his ego and desire one will use them for personal gain and fall into an abyss.  The situation will become worse than before.  Hence Agatthiyar is saying that one should climb the heights after reaching the shores.  The mountain also refers to Kailaya or the supreme state.  It is the state of supreme bliss.  Agatthiyar calls this the heaven.  It is the “aadhi andha sorgam” or the heaven of beginning and end.  This is laya.  This is the life of siva yogam.  After reaching this supreme state the soul remains in the world enjoying all the riches, as jiva mukta until it decides to give it up.  At that point its material existence ceases. 

This verse reminds us of Bhishma and his waiting on the arrow bed to leave the earth. 

மேற்கூறிய மார்க்கத்தைக் கடைப்பிடித்து கரையேறிய பிறகு மலைக்குச் செல்ல வேண்டும் என்கிறார் அகத்தியர்.  இங்கு மலை என்பது சில தத்துவங்களின் உச்சத்தைக் குறிக்கும்.  அது கைலாயம் எனப்படும் உடல்கடந்த நிலையையும் குறிக்கும்.  இந்த நிலையை அடைவதற்கு ஒரு யோகி பிற தத்துவங்களை வெல்வது முதற்கடமை.  இல்லாவிட்டால் விபரீதமான விளைவுகள் ஏற்படும்.  உதாரணமாக அகங்காரம் பேராசை ஆகியவற்றை வெல்லாத ஒருவன் சித்திகளைப் பெற்றால் அவற்றை அவன் விபரீத பலன்களுக்கே பயன்படுத்துவான்.  இந்த உச்ச நிலையை அகத்தியர் ஆதி அந்த சொர்க்கம் என்கிறார்.  இதுவே லயம்.  இதுவே சிவயோக வாழ்வு.  இந்த நிலையை அடைந்த பிறகு இந்த யோகி ஜீவன் முக்தராக உலகில் எல்லா நன்மைகளையும் சௌபாக்கியங்களையும் அனுபவிப்பவராக தான் விரும்பும்வரை வாழலாம்.  தான் விரும்பும்போது உலகை விட்டுப் போகலாம்.

இப்பாடல், தான் முடிவு செய்த காலத்தில் உடலை விட்டு நீங்குவதற்குக் காத்திருந்த பீஷ்மரின் கதையை நினைவுபடுத்துகிறது.

532. Chendooram and its benefits

Verse 532

கொண்டுமனந் தேறினபின் மைந்தா கேளு

கூர்மையுடன் நவலோகந்த் தன்னிலேதான்

அண்டர் தொழுஞ்செந்தூரஞ் சற்றே பட்டால்

அசடான கசடகன்று அன்னம் போலாம்

கண்டதொரு அருணகிரி உதயங் கண்டால்

கண்கொள்ளா சித்துவிதை விளையாடலாகும்

தொண்டருட தொண்டருக்கு தொண்டு பண்ணி

சுத்தமுடன் சிவயோகத் துறையில் நில்லே

Translation:

Son, hear after consuming it and perfecting your mind,

In the navalokha (nine metals/nine worlds)

If a small portion of chendooram touches it

All the impurities will go away, one can become hamsa (annam)

If the emergence of aruna giri is witnessed

One can play the magical accomplishments (sitthu)

Serving the servitor of servitor

Remain in the sivayoga marga, with purity.

Commentary:

By Agatthiyar aiya’s grace the word chendooram throws in another meaning.  The aru padai veedu or six encampments of Lord Murugan is well known among those who are interested in kundalini yogam.  Nakkirar in his Tirumurugatruppadai describes them in an order beginning with Tirupparam kundram.  This site lights the fire in the muladhara.  Next site is Tiruchendoor which corresponds to the svadhistana chakra and the sense of reason.  Palanai, the third sacred site corresponds to manipurakara chakra.  It corresponds to will power. The fourth site Swamimalai corresponding to the anahata is the center of direct cognition.  Tiruttani corresponds to the vishuddhi chakra and divine love. Pazhamudircholai corresponds to ajna chakra and divine sight.

Thus, the chendooram that Agatthiyar describes here may mean the power of reasoning which purifies the nine worlds or the chakras.  Navalokham means both, nine worlds and nine metals.  The power of reason will help the yogin lose his innate impurities and become hamsa or a supreme yogi.  Hamse or annam in Tamil is a mythical bird which is said to possess the quality to separate milk and water.  This indicates its discriminator power.  Hence Agatthiyar says that the person will become annam.  The aruna giri is the emergence of awareness, higher consciousness.  This will grant the capacity to perform sitthu or magical acts.  However, one who has this capacity should possess humility.  Hence. Agatthiyar says that one should server the server of server.  He recommends that one should remain in the path of sivayoga performing these actions.

அகத்தியர் ஐயாவின் அருளால் முற்பாடல்களில் கூறிய செந்தூரத்துக்கு மற்றொரு பொருளும் தோன்றுகிறது.  குண்டலினி யோகத்தில் ஈடுபட்டுள்ளவர்களுக்கு முருகப்பெருமானின் அறுபடை வீடுகளைப் பற்றித் தெரிந்திருக்கும்.  முருகனின் ஆறு தலங்கள் ஆறு சக்கரங்களைக் குறிக்கின்றன.  திருப்பரங்குன்றம் மூலாதார சக்கரத்தைக் குறிக்கிறது.  அது மூலாதாரத்தில் குண்டலினி அக்னியை எழுப்புகிறது.  அதனை அடுத்த திருச்செந்தூர் சுவாதிஷ்டான சக்கரத்தையும் பகுத்துணர்வையும் குறிக்கிறது.  மூன்றாவது தலமான பழனி, மணிபூரக சக்கரத்தையும் வைராக்கியத்தையும் குறிக்கிறது.  நான்காவது தளமான சுவாமிமலை அனாகத சக்கரத்தையும் நேரடியான பர அனுபவத்தையும் குறிக்கிறது. திருத்தணிகை விசுத்தி மற்றும் அன்பைக் குறிக்கிறது.  ஆறாவது தலமான பழமுதிர்சோலை ஆக்ஞா சக்கரத்தையும் புலன்கள் கடந்த நோக்கையும் குறிக்கிறது.

மேலே பார்த்த பாடல்களில் அகத்தியர் குறிப்பிடும் செந்தூரம் இவ்வாறு பகுத்துனர்வைக் குறிக்கிறது என்று எடுத்துக்கொண்டால் அது சரியான புரிதலைத் தந்து ஒன்பது உலகங்கள் அல்லது நவலோகங்களை, அவை குறிக்கும் தத்துவங்களைத் தூய்மைப்படுத்தி ஒரு யோகியை அன்னம் அல்லது ஹம்ச நிலையை அடையச் செய்கிறது.  இதையே அகத்தியர் இப்பாடலில் கூறுகிறார்.  அன்னம் என்பது ஒரு அதிசயமான பறவை.  மானசரோவரில் இருக்கும் அதனால் பாலிலிருந்து நீரைப் பிரிக்க முடியும்.  மானசரோவர் என்பது மனஸ் தத்துவத்தைக் குறிக்கிறது. 

அடுத்து அகத்தியர் அருணகிரி உதயத்தைக் கூறுகிறார்.  இது ஞானம் எழும்புவதைக் குறிக்கிறது.  திருவண்ணாமலைக்கு மற்றொரு பெயரான அருணாசலம் என்பது இதையே குறிக்கிறது. இங்குள்ள ஈசன் அக்னி தத்துவத்தையும் அவ்வாறு குண்டலினி அக்னியையும் குறிக்கிறார்.   இந்த ஞானத்தைப் பெற்றால் ஒருவரால் எளிதாக சித்து விளையாடலாம்.  ஆனால் அவர் தொண்டரின் தொண்டருக்கு தொண்டுபுரிந்து இருக்க வேண்டும் என்கிறார் அகத்தியர்.  இவ்வாறு அவர் அந்த சித்தியைப் பெற்ற ஒருவர் அடக்கமாக இருக்க வேண்டும் என்பதைக் குறிக்கிறார். இவ்வாறு ஒருவர் சிவயோக மார்க்கத்தில், மேற்கூரியவைகளைக் கடைப்பிடிப்பவராக இருக்கவேண்டும் அவை அனைத்தையும் செந்தூரம் அளிக்கும் என்கிறார் அகத்தியர்.