Verse 31
காணவே ஐபுலனை வகுத்துப் பார்த்துக்
கருவான ஆதார மூலத்தேகி
தோணவே வாசியுட நிலையைக் கண்டு
சுத்தமுடன் அவ்வாசி தன்னிலேறி
பூணவே அண்டவரைத் தன்னிற் சென்று
புத்தியுடன் சித்தமதாய் நின்றாயானால்
ஊணவே கரணம் அந்தக் கரணம் நாலும்
உண்மையுடன் சொல்லுகிறேன் உகந்து கேளே
Translation:
Examining the
five senses
Going to the
essence, the adhara mula (muladhara)
Seeing the
status of the vaasi
Climbing in
that vaasi with purity
Going to the
peak of the universe
If you remain
as chittham along with buddhi
The four inner
instruments
I will tell
you about them truthfully, hearing with pleasure
Commentary:
Agatthiyar
tells us that first we should understand the nature of the five senses. Then we should place our consciousness at the
muladhara. At that point we will
understand the status of vaasi. This
line indicates that vaasi is the power of kundalini. Thus, vaasi is not mere breath control but
the force of kundalini which arises due to these practices. It becomes clear to us when we understand
certain principles and focus our attention at the muladhara. With the help of
vaasi the consciousness reaches the peak of andam or the manifested
universe. That is, we reach the point of
emergence of this manifested world. We
perceive the manifested world through our senses, which is experienced by the
manas. Thus, when we reach the point of
emergence of the world we cross the function of manas. Hence, Agatthiyar says that we should remain
as chittham and buddhi. Buddhi is
discriminating mind and chittham is a part of the mind that experiences the
knowledge born from the functioning of the manas and buddhi. To understand this clearly he tells
Pulatthiyar that he will be talking about the anthakarana or inner instruments
next.
இப்பாடலில் அகத்தியர், நாம் முதலில் நமது ஐபுலன்களைப் பற்றி
அறிய வேண்டும் என்கிறார். அதனை அடுத்து
நமது கவனத்தை மூலாதாரத்தில் வைக்க வேண்டும் என்கிறார். அப்போது நமக்கு வாசியின் நிலை புலப்படும்
என்கிறார். இதனால் புலன்களின்
தாக்கத்தைக் கடந்ததால்தான் வாசி புலப்படும் என்பது தெரிகிறது. வாசி என்பது இப்பயிற்சியினால் எழும் குண்டலினி
சக்தி என்பதும் தெரிகிறது. அதனை அடுத்து
அந்த வாசியில் ஏறி அண்ட முகட்டை அடையவேண்டும் என்கிறார் அகத்தியர். அண்டம் என்பது ஐம்புலன்களால் அறியப்படும்
உலகம். இதற்கு மனது தேவைப்படுகிறது. இதனால் அண்ட முகட்டை அடையும்போது நாம் மனதின்
தாக்கத்திலிருந்து விடுபடுகிறோம் என்பது புரிகிறது. அதனால்தான் அகத்தியர் புத்தியும் சித்தமுமாக
நின்றவேண்டும் என்று அடுத்து கூறுகிறார்.
புத்தி என்பது மனத்தால் அறியப்பட்டவற்றை ஆராயும் பகுதி, சித்தம் என்பது
அவ்வாறு ஆராய்ந்து பெற்ற அறிவினால் ஏற்படும் உணர்வுகளை அனுபவிக்கும் பகுதி. இவையனைத்தும் அந்தக்கரணங்கள் அல்லது
உட்கருவிகள் எனப்படும் நான்கின் பகுதிகளாகும்.
அதனால், தான் அடுத்து அந்த நான்கு கருவிகளைப் பற்றிப் பேசப்போகிறேன்
என்கிறார் அகத்தியர்.
