5. Kaappu-5 prayer to Vedhiyan, kechari, nadi and the sakthis

Verse 5

ஆதிகுரு வேதியர்தன் பாதம் போற்றி

அருள் பெருகும் கேசரியைப் பூசை பண்ணி

சோதிஎனுஞ் சௌமிய சாகரத்தைப் பாட

சுயஞ் சோதி ஆதியந்தஞ் சுழினை காப்பு

நீதியுடன் ஆதார மூலந்தன்னில்

நின்றிலங்கும் பிரணவமாம் அயனார் காப்பு

ஓதியதோர் கலைமகளும் பூமகளுங்காப்பு

உண்மையுள்ள செயமகளுங் காப்புத்தானே

Translation:

Praising the sacred feet of the Adiguru, the Vediyan

Worshipping the kechari, that has flowing grace

To sing the saumya sagaram, the luminosity

The ajna, the beginning and end, the self effulgence, for protection

In the origin, the axis, with dharma

The Brahma, the pranava who remains there, for protection

The lady of arts, the lady of the flower (world)

The truthful lady of victory, for protection.

Commentary:  Agatthiyar concludes his prayer verses for protection, kaappu, with this verse.  Here he praises the sacred feet of the adi guru or Siva thus clearing that the Vediyar he mentioned in the earlier verse was Siva and not a Brahmana.  “arul perugum kechari” means the kechari mudra that makes the nectar from the lalata flow.  The word kechari also means something else.  Kechari=ka+chari or the one who roams the ka or space.  Thus kechari means the one who roams, pervades, the sky, the Lord.  Suzhinai means ajna.  It is wrongly interpreted as sushumna in some books.  It is the place where manifestation begins and ends.  The cakra above ajna represent the suddha tattva.  Ajna is the site of the omkara the terminus of the manifestations that start from the cakra below the ajna.  Agatthiyar has explained this in his meijnana and will be explaining it in this work also.  Agatthiyar says Brahma in the muladhara represents pranava.  This represents pranava in the fully manifested state.  Next he prays to Sarasvati, Lakshmi and Sakthi the goddess of victor so that this effort would go forward smoothly.

இப்பாடலுடன் அகத்தியர் தனது காப்புச் செய்யுள்களை முடிக்கிறார். முதலில் ஆதிகுரு வேதியர் என்று கூறுவதன்மூலம் அகத்தியர் முன் பாடலில் தான் கூறிய வேதியன் என்பது சிவனே என்று காட்டுகிறார்.  அருள் பெருகும் கேசரி என்பது கேசரி முத்திரையினால் லலாடத்திலிருந்து அமிர்தம் ஊறுவதைக் குறிக்கிறது. கேசரி என்பதற்கு மற்றொரு பொருளும் உண்டு.  கேசரி என்பதை க +சரி என்று பிரித்தால் அது வானத்தில் சஞ்சரிப்பவன் என்று பொருள்படும்.  இவ்வாறு அகத்தியர் பரவெளியில் இருக்கும் பரவுணர்வை இதன் மூலம் குறிப்பிடுகிறார். சுழினை என்பது ஆக்ஞை சக்கரம்.  சில புத்தகங்கள் அதை சுழுமுனை நாடி என்று குறிப்பிடுவது சரியல்ல.  இங்குதான் வெளிப்பாடுடைய உலகம் தோன்றி மறைகிறது.  ஆக்ஞைக்கு மேலே இருக்கும் தத்துவங்கள் சுத்த தத்துவங்கள்.  அதற்குக் கீழே இருப்பவை அசுத்த மாயையால் ஆனவை. ஆக்ஞையில் ஓம்காரம் வெளிப்பாற்ற ஒருமை நிலையில் இருக்கிறது.  மூலாதாரத்தில் பிரம்மா ஓம்காரமாக இருக்கிறார் என்கிறார் அகத்தியர்.  இங்கு பிரணவம் முழு வெளிப்பாடுடன் இருக்கிறது.  இதனை அடுத்து அகத்தியர் சக்திகளான சரஸ்வதி, லட்சுமி, வெற்றி மகள் ஆகியோரை இந்த முயற்சி தடையறச் செல்வதற்கு வணங்குகிறார்.